απο την ΕΟΣ
Κατάκτηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί πλέον η δημιουργική αφομοίωση των πολιτικών των μικροσυσχετισμών και της ίντριγκας που κυριάρχησαν στον ΣΥΡΙΖΑ και τον οδήγησαν στο τέλμα που βρίσκεται σήμερα. Διαβάζοντας τα ντοκουμέντα που κατατέθηκαν στην κεντρική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Κεραμεικό, περιμέναμε ότι οι σύντροφοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα έκαναν ένα βήμα πιο μπροστά και ότι κάτι θα είχαν διδαχθεί από το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από την ίδια τους την μέχρι σήμερα πορεία. Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι ακολουθούν την πεπατημένη οδό. Παρουσιάζουμε μερικά αποσπάσματα που είναι αποκαλυπτικά αυτής της κατάστασης:
1ο "Το κεκτημένο συντροφικότητας, σύνθεσης που έχουμε και το γεγονός ότι ήδη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπερβαίνει το άθροισμα των οργανώσεων που την αποτελούν είναι σημαντικά, αλλά δεν φτάνουν. Οι απαιτήσεις των καιρών για κλιμάκωση της πολιτικής και κινηματικής αντιπαράθεσης απαιτούν τομές στην πολιτική συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Βάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι οι συντρόφισσες/οι – μέλη στις τοπικές και κλαδικές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η παρουσία των οργανώσεων στα συντονιστικά όργανα ή τα σώματα εκπροσώπων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι κατοχυρωμένη, όμως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν λειτουργεί απλά ως άθροισμα οργανώσεων. Γίνεται προσπάθεια για συναίνεση, υπάρχει η δυνατότητα για αποφάσεις με πλατιά πλειοψηφία, εκτός βέβαια από θέματα προγραμματικής συμφωνίας που απαιτείται ομοφωνία.”
( από την εισήγηση του συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην εκδήλωση στο Θέατρο Κεραμεικός στις 20/12 )
Οι συντάκτες του κειμένου δεν στερούνται από χιούμορ, όταν αναφέρονται σε καταστάσεις, όπως οι συγκρούσεις στην Πάτρα που οδήγησαν κόσμο στο νοσοκομείο, τις οποίες χαρακτηρίζουν ως το “κεκτημένο συντροφικότητας” που “υπερβαίνει το άθροισμα των οργανώσεων” και άλλα παρόμοια. Επίσης, ως καλοί μαθητές του Α. Μπαλτά προβάλλουν την θεωρητική έννοια της “λειτουργικής ομοφωνίας” ως το εργαλείο αυτής της υπέρβασης. Καλά όλα αυτά ως ευχολόγια για “προσπάθειες για συναίνεση”, για “πλατιές πλειοψηφίες” που στα κρίσιμα ζητήματα γίνονται “ομοφωνίες”. Όμως, δεν είναι εργαλεία επίλυσης με δημοκρατικό τρόπο των διαφωνιών. Και εμείς ένα μόνον εργαλείο γνωρίζουμε: την απλή πλειοψηφία. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού για να κατοχυρώνουν κεκτημένα δικαιώματα μειοψηφιών απέναντι σε πλειοψηφίες
2ο. "Αυτές οι προσπάθειες χρειάζονται τη στράτευση όλων των δυνάμεων μας. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αποφασίσει από καιρό την εγγραφή μελών. Τώρα είναι η ώρα για όλες τις τοπικές επιτροπές να ανοίξουν τις πόρτες τους για τους χιλιάδες αγωνιστές που βαδίζουν δίπλα μας και στα συλλαλητήρια και στις κάλπες."(Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, Αθήνα, 20 Δεκέμβρη 2010)
Είναι προφανές ότι το ΣΕΚ θέλει εγγραφή μελών στις τοπικές επιτροπές να υπάρχουν περισσότεροι αφισοκολλητές στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έτσι αντιλαμβάνεται την έννοια του μέλους.
3ο"ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΣΤΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
- Ιδιαίτερη επικαιρότητα και σημασία για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποκτούν η αντικαπιταλιστική φυσιογνωμία και η αναζήτηση του επαναστατικού δρόμου και της νέας σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής προοπτικής. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναζητά, αλλά και πρέπει να καταθέσει μια πιο συγκριμένη πρόταση στρατηγικής διεξόδου από την κρίση με την επανάσταση και την εργατική εξουσία.
- Η σχετική αποτυχία της καμπάνιας για εγγραφή μελών οφείλεται στις αντιφάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο επίπεδο της φυσιογνωμίας και της πολιτικής γραμμής, στις άγονες αντιπαραθέσεις, αλλά κυρίως, στο γεγονός ότι καλούμε κάποιον να γίνει μέλος χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα, σε μια ενότητα όπου τα βασικά ζητήματα παραπέμπονταν στις «κορυφές». Κανείς αριστερός, στην εποχή μας, δεν θέλει να είναι «κομπάρσος». Χρειαζόμαστε μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ.
- Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχει την πολυτέλεια να διασπάται σε πολλαπλά σχήματα, συσπειρώσεις, εκλογικά ψηφοδέλτια κ.λπ., στα διάφορα μέτωπα και στο μαζικό κίνημα. Ειδικά οι εκλεγμένοι σύμβουλοι πρέπει να εκφράζουν το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και το ψηφοδέλτιο με το οποίο εκλέχτηκαν, να ελέγχονται από τα περιφερειακά και τα δημοτικά σχήματα και να μην λειτουργούν ως ιδιοκτησία των οργανώσεων τους. Το ζητούμενο είναι να περάσουμε σε ένα επίπεδο ενιαίας παρέμβασης, με σεβασμό στις συλλογικές διαδικασίες και τις διαφορετικές απόψεις.
- Η επόμενη πανελλαδική διαδικασία προτείνουμε να γίνει το αργότερο τον Μάρτη 2011. Να έχει τη μορφή Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης με αιρετούς εκπροσώπους, που θα εκλεγούν από τοπικές και κλαδικές επιτροπές και οι οποίες θα συζητήσουν και θα ψηφίσουν πάνω σε κείμενο με θέσεις του τωρινού Συντονιστικού. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη πρέπει να εκλέξει νέο όργανο. Όλη η διαδικασία πρέπει να πάρει το χαρακτήρα μείζονος κοινωνικού και πολιτικού γεγονότος για ολόκληρη την Αριστερά. Για τις διαδικασίες, απαιτείται ομόφωνη απόφαση – πρόταση του τωρινού Συντονιστικού."(Η πρόταση του ΝΑΡ στην κεντρική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Αθήνα, Κεραμικός, 20.12.2010) )
Από τότε που το ΝΑΡ την πάτησε με την χρήση της λέξης “ριζοσπαστική” και αναγκάστηκε μέσα σε μια νύχτα την πετάξει στα σκουπίδια μαζί με το ΜΕΡΑ, αναζητάει λέξεις που δεν μπορούν να τις υποκλέψουν εύκολα άλλα κομμάτια της αριστεράς. Τώρα λοιπόν δεν χρησιμοποιεί την λέξη “αμεσοδημοκρατική” που είναι καθιερωμένη από παλαιόθεν, όπως και η λέξη "αντικαπιταλιστική". Κατασκεύασε λοιπόν την λέξη “εργατοδημοκρατική”. Πέρα όμως από τους γλωσσικούς γρίφους, χρησιμοποιεί και λογικούς γρίφους, στους οποίους δεν δίδει απαντήσεις, όπως αυτός: Χρειαζόμαστε μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ. Όλα όμως αυτά τα λέει εκ του ασφαλούς, αφού γνωρίζει ότι έτσι κι αλλιώς εκείνο που θα γίνει τελικά θα είναι ότι συμφωνήσουν τα “μαγαζάκια” που έχουν ήδη κατοχυρωμένους ρόλους. Η φράση “Για τις διαδικασίες, απαιτείται ομόφωνη απόφαση – πρόταση του τωρινού Συντονιστικού” είναι καθοριστική. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι μια ανοιχτή δημοκρατική διαδικασία. Υπάρχουν οφίτσια και καρέκλες που δεν αμφισβητούνται, ούτε μπορούν να αμφισβητηθούν στο μέλλον. Δεν μπορεί να γίνει καμία αλλαγή αν δεν υπάρχει “ομόφωνη απόφαση – πρόταση του τωρινού Συντονιστικού”. Είναι προφανές ότι αν διαφωνεί σε κάτι το ΣΕΚ ή οποιοσδήποτε άλλος που ανήκει στο “Συντονιστικό”, τότε αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Έχει ήδη κατοχυρωθεί το δικαιώματα του veto. Με τέτοιο τρόπο λαμβάνουν αποφάσεις μηχανισμοί όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και άλλοι παρόμοιοι μηχανισμοί που έχουν κατοχυρωμένες τις ηγεμονίες κάποιων μειοψηφιών. Στην πραγματικότητα το ΝΑΡ δεν αποδέχεται καμία δημοκρατική μετεξέλιξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μπορεί να βγάζει λόγους και διακηρύξεις, αλλά ταυτόχρονα έχει εξασφαλίσει με την τελευταία καταληκτική φρασούλα, ότι όλα αυτά είναι λόγια για ζύμωση και δεν πρόκειται να γίνουν άμεσα πράξη...
(Ντοκουμέντα από την εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον Κεραμεικό, στην ιστοσελίδα ashtonhar)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου