Και που λες Σωτηρία…

… σήμερα τιμήθηκε η μνήμη σου, με το ξυλοδαρμό τεσσάρων «ΕΚΟΦιτών» της ΕΑΑΚ, στα πλαίσια των εκδηλώσεων της ΚΝΕ για τη δολοφονία σου.

Σε αντίθεση με ότι περιγράφει ο σύντροφος μπλόγκερ Σφυροδρέπανος, θα πω μια άλλη γνώμη για τα γεγονότα της «βεβήλωσης του μνημείου της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου» με βάση και όσα γίνανε στο Βόλο.

Διότι ο αυτισμός και ιδιαίτερα ο πολιτικός αυτισμός, όταν ξεπερνάει τα όρια είναι πολύ επικίνδυνος. Ακόμη, προσωπικά θεωρώ ότι τα γεγονότα στο Βόλο (όπως δρομολογήθηκαν και με βάση ποιοι πρωταγωνίστησαν) είναι πολύ σημαντικά και σηκώνουν πολύ κουβέντα για το τι είναι και τι δεν είναι κομμουνιστική ηθική σήμερα. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Μετά τη «βεβήλωση»

Σάββατο απόγευμα και αφού έχει γίνει η φάση στη Πάντειο, μαθαίνουμε ότι κάποιοι τύποι διαλύουν τα τραπεζάκια της ΕΑΑΚ στο Πολυτεχνείο στο Βόλο. Πάνε κάποιοι σύντροφοι της ΕΑΑΚ εκεί και γίνετε ο κλασικός διάλογος που αποτυπώνεται και στις ανακοινώσεις που έχουν βγει. Πέφτουν κάποιες φάπες αλλά όχι κάτι σοβαρό.

Σήμερα Δευτέρα, η σπουδάζουσα της ΚΝΕ Βόλου συγκεντρώνετε στην Αρχιτεκτονική (τη σχολή στο Βόλο που είναι πρώτη δύναμη η ΕΑΑΚ) και αρχίζει να κάνει ανακοινώσεις από ντουντούκα και να κολλάει Α3 παντού. Γύρω στις 10μιση, και αφού επαναλαμβάνετε ο κλασικός διάλογος περι ΕΚΟΦιτών. γύρω στους 20Κνίτες τη πέφτουν στους τρεις συντρόφους του σχήματος της ΕΑΑΚ που ήταν τότε εκεί. Τον ένα του κοπανάνε το κεφάλι σε μια κολώνα και προφανώς πάει νοσοκομείο. Μετά από λίγη ώρα μαζεύετε και άλλος κόσμος και ενώ κάποιοι ήταν στο νοσοκομείο γίνετε και άλλη επίθεση. Το αποτέλεσμα είναι άλλοι 3 σύντροφοι στο νοσοκομείο.

Πολιτικός αυτισμός και Κομμουνιστική Ηθική

Τέτοια πράγματα ποτέ δε γινόταν στο Βόλο, ούτε και από τη Κρατική Καταστολή. Η ΚΝΕ τα κατάφερε όλα σε λίγες ώρες. Πράγματι δε ξέρω τι έχουν να κάνουν όλα αυτά με τη μνήμη της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου ή τη γενικότερη πάλη ενάντια στον «αντικομουνισμό» ή για όλα όσα κατηγορεί ο Σφυροδρέπανος

(έρχονται κάθε χρόνο στο μνημόσυνο με ένα στεφάνι. Σαν κι αυτό που αφήσαμε κι εμείς στην κηδεία του γράψα, γιατί ήταν τίμιος σύντροφος και το αίμα νερό δε γίνεται. Το θέμα όμως είναι πώς τιμάς τον άλλο στη ζωή με τις πράξεις σου. Κι εγώ δεν τους είδα ποτέ σωτηρία στην πύλη που έδινες προκηρύξεις, λίγο πριν δώσεις και τη ζωή σου, να ‘ρχονται να συνεχίσουν αυτό που έκανες.)

Νομίζω είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα. Είναι η προσπάθεια μπετοναρίσματος μιας «αυτιστικής» γραμμής που αρχίζει να παρουσιάζει προβλήματα. Ο αυτισμός ξέρετε έχει δύο βασικές εκφάνσεις. Η πρώτη είναι ότι ο ασθενής αρχίζει να αποκόπτεται από την πραγματικότητα. Η δεύτερη είναι ότι δημιουργεί μια δική του πραγματικότητα που συνήθως δεν ανατρέπεται. Αυτή η πραγματικότητα με πολύ δόση προπαγάνδας οδήγησε εκεί που οδήγησε σήμερα στο Βόλο αλλά και σε άλλες πόλεις.

Το τελευταίο και το πιο λυπηρό σχετικά με όσα γίνανε στο Βόλο έχει να κάνει και με κάτι άλλο. Παρέλειψα να πω ότι πήγε και ένας Κνίτης στο νοσοκομείο, επειδή από το πολύ ξύλο χτύπησε και τα δάχτυλά του. Ήταν ο σύντροφος Στάθης, ένας από τους πρωταγωνιστές στο ξύλο σήμερα.

Ήταν ο ίδιος σύντροφος που είχε μαχαιρωθεί πριν από 3 χρόνια από φασιστοειδή κατά τη διάρκεια της Συνέλευσης του Συλλόγου Χωροταξίας Βόλου, για όσους το θυμούνται. Τότε στη μάχη των μεγάλων καταλήψεων του 2007. Σαν ΕΑΑΚ Βόλου είχαμε κάνει τα πάντα για να συμπαρασταθούμε στο σύντροφο. Καταθέσεις στην Αστυνομία, κείμενα συμπαράστασης, ψηφίσματα από όσους συλλόγους μπορούσαμε πανελλαδικά κ.α.

Τρία χρόνια μετά η κομμουνιστική ηθική του συντρόφου αλλά και του κόμματός του, σε μια από τις σημαντικότερες καμπές της ταξικής πάλης στην Ελλάδα , περιλαμβάνει το ξυλοδαρμό αγωνιστών της Επαναστατικής Αριστεράς (που ήταν δίπλα του όταν χρειαζόταν) στο όνομα του Κομμουνισμού. Και που λες Σωτηρία… έτσι τυμάτε η μνήμη σου.

http://historiasmarginales.wordpress.com