 |
| Ο Μαριάνο Φερέιρα Ζει! |
-κουστωδία φανταχτερή-
οι λακέδες δολοφόνοι
οπλισμένοι· με στολή
Για τον πλούσιο είσαι ο ήχος
που ακούει, στον λαιμό
όταν τον φτωχό πατάει
σαν να λιώνει ερπετό.
Στ’ όνομά σου· αλλ’ ήταν ψέμα.
Πλούτο μόνο και ισχύ
ήθελαν κι εξαπατούσαν
τον καθέναν αφελή.
Όσοι ζείτε ταπεινώσεις
και μαρτύρια φρικτά,
απερίγραπτα, μα κι όσοι
νιώθετε την προστυχιά
τέτοιας μαύρης δυστυχίας,
στη χαμένη σας τη γη -
με χρυσάφι κι άδικο αίμα
αγοράζονται τα πάντα
κι έχουν όλα πουληθεί.
Ορθωθείτε και σταθείτε
δάσος σκοτεινό, βουβό.
Κρατηθείτε χέρι-χέρι
κι ατενίστε τον εχθρό
με ματιά τροπαιοφόρα:
είναι όπλο τρομερό.
Κι αν οι τύραννοι τολμήσουν
να οπλιστούν, να συνταχθούν
έτοιμοι να κατασφάξουν,
μην αφήσετε να δουν
στάλα φόβο στη ματιά σας.
Ας χτυπήσουν, ας γενούν
κτήνη, που διψούν για αίμα·
κάποτε θα κουραστούν,
θα επιστρέψουν ντροπιασμένοι
στην αισχρή τους τη φωλιά
και το αίμα που θα έχουν
πάνω τους θ’ αντιβοά.
Σηκωθείτε σαν λιοντάρια
απ’ τον ύπνο τον βαθύ
και τινάξτε τα δεσμά σας
σαν δροσούλα αυγερινή·
είναι λίγοι – είστε πολλοί.
Αποσπάσματα από το ποίημα Η μάσκα της Αναρχίας του Percy Shelley.
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου