Mε μια σφαίρα σφηνωμένη στο κεφάλι της η συντρόφισσα Eλσα χαροπαλεύει σε νοσοκομείο του Mπουένος Άιρες. Xτυπήθηκε από τις σφαίρες των φονιάδων της Περονικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. O νεαρός Mαριάνο Φερέιρα έπεσε νεκρός με μια σφαίρα στο στήθος, ενώ δυο άλλοι σύντροφοι έχουν δεχθεί σφαίρες στα πόδια. Για το γεγονός αυτό οργανώθηκε γενική απεργία στο Mπουένος Άιρες την περασμένη Πέμπτη 21/10 και διαδήλωση 60.000 κόσμου.
Tο κείμενο για την Έλσα Pοντρίγκεζ είναι από την καθημερινή εφημερίδα Kλαρίν.
Η συντρόφισσα Έλσα Ροντρίγκεζ
χαροπαλεύει στην εντατική
με σφαίρα στο κεφάλι.
Γεννήθηκε στην Ουρουγουάη πριν από 56 χρόνια και ζει σε μια φτωχή γειτονιά στο προάστιο του Berazategui στο νότιο ανατολικό Μπουένος Άϊρες. Είναι μητέρα 7 παιδιών.
Έλσα, η αγωνίστρια που ξεκίνησε να μαθαίνει ανάγνωση βοηθώντας τους φτωχότερους
Σε ένα πάμφτωχο σπίτι, μιας φτωχής γειτονιάς του Barazategui, μια γυναίκα χωρίς δουλειά, με επτά παιδιά και με έναν σύζυγο εξαφανισμένο εδώ και καιρό και με τα ίχνη του να αγνοούνται.
Σε μια οικονομική κρίση που γονατίζει μια χώρα πρότυπο του καπιταλισμού. Είναι τα τέλη του 2001.
Μια ζέστη βγαίνει μέσα από την πόρτα της καντίνας «Caritas Felices» όταν αυτή ανοίγει από την Κριστίνα Χιμένες που αντικρίζει μια απελπισμένη γυναίκα:
«Θα ήθελα ένα πιάτο φαγητό για τα παιδιά μου. Πείτε μου σε τι μπορώ να δουλέψω. Μπορώ να κάνω οτιδήποτε».
Η Κριστίνα διηγείται αυτή την ιστορία στην [εφημερίδα] Clarin, στην είσοδο του νοσοκομείου Argerich, όπου η απεγνωσμένη εκείνη γυναίκα, η Έλσα Ροντρίγκες, βρίσκεται σε κώμα, υποστηριζόμενη με μηχανικά μέσα, από τη στιγμή που μια σφαίρα την βρήκε στο κεφάλι την περασμένη Τετάρτη [20/10/2010]. Οι γιατροί λένε ότι η κατάστασή της είναι εξαιρετικά κρίσιμη.
«Θα τα καταφέρει», λέει η Κριστίνα. «Η ζωή της, την σκληραγώγησε και ποτέ δεν το έβαλε κάτω. Γι? αυτό σας λέω, θα τα καταφέρει».
Η Έλσα είναι Ουρουγουανή και όταν ήρθε στην Αργεντινή ήταν λειτουργικά αναλφάβητη. Ούτε και είναι ένα ιστορικό μέλος του Partido Obrero. Ξεκίνησε να συμμετέχει στις κινητοποπιήσεις του Polo Obrero, της μετωπικής οργάνωσης των πικετέρος του Partido Obrero, στη χειρότερη φάση της κρίσης, στα 47 της χρόνια. Οι αγωνιστικές ικανότητές της, την έθεσαν στην πρώτη σειρά του αγώνα. Αυτή την εποχή ήταν η υπεύθυνη του τομέα του Polo Obrero στο Barazategui.
«Μιλάμε για μια αγωνίστρια με όλη την σημασία της λέξης. Πάντα υπερέβαινε τον εαυτό της», λέει ο Νέστορ, ένας από τους συντρόφους της. Η «Ελσίτα» όπως χαϊδευτικά την ονόμαζαν, ένιωθε υπερήφανη που ξεκίνησε να μαθαίνει να διαβάζει σε ένα από τα αυτοσχέδια σχολεία που οργανώθηκαν από το κόμμα της.
Η γυναίκα αυτή, εκτός από μαχήτρια και συνέταιρος τελικά στη μικρή καντίνα που την έσωσε, δούλευε ως οικιακή βοηθός στην περιοχή της Capital Federal, τρεις φορές την εβδομάδα. Έβγαζε 10 πέσος την ώρα.
Τα παιδιά της δεν την αποχωρίζονται στο νοσοκομείο ούτε για μια στιγμή, αν και αναζητούνται συνεχώς από τους δημοσιογράφους για να δίνουν συνεντεύξεις. «Η μάνα μας, είναι το στήριγμα όλων μας», λέει τελικά ένα από αυτά, δια μέσου ενός συντρόφου από το κόμμα. Είναι αρκετά εξαγριωμένοι και χθες παραλίγο να επιτεθούν στον γιατρό που διάβασε το ιατρικό ανακοινωθέν στην τηλεόραση. Μια από τις κόρες τού επιτέθηκε φωνάζοντας : «Ποιος σε εξουσιοδότησε να το κάνεις;», και έφυγε αμέσως μακρυά από τις κάμερες για να μην την δείξουν που ξέσπαγε σε κλάματα.
Η Έλσα έχει τη φήμη ενός δυναμικού χαρακτήρα. Αν υπάρχει κάτι που δεν την χαρακτηρίζει αυτό είναι η ατολμία.
«Όταν βλέπει την αδικία την κριτικάρει με όλες της τις δυνάμεις», λέει κάποιος δικός της σύντροφος. Την ημέρα που προηγήθηκε της κινητοποίησης στο σταθμό των τρένων, κάποιος από τους συντρόφους της, της πρότεινε να μην πάει στην κινητοποίηση και αντίθετα να επισκεφτεί έναν εργατικό συνεταιρισμό.
Του απάντησε: «Εγώ θα πάω στην απεργιακή φρουρά να υπερασπιστώ τα δικαιώματα των εργατών. Εσείς κάντε ότι θέλετε».
Τον ελεύθερο χρόνο της τον περνά κάνοντας περιπάτους. Πιο πολύ χαίρεται όταν περπατά στην πλατεία με την Στεφανία, την μικρότερη κόρη της, 16 χρονών. Τα βράδυα δεν χάνει τις εκπομπές του Τινελι. Το αγαπημένο της πρόγραμμα είναι ο χορός του La Mole Moli.
Η Έλσα δεν γνωρίζει από λούσα και από shopping therapies. Στην πράξη αποστρέφεται τα καπιταλιστικά πρότυπα. Οι φίλοι της την περιγράφουν σαν «μια απλή γυναίκα». Φορά πάντα απλά παπούτσια, με φαρδιά παντελόνια και λένε ότι ποτέ δεν την έχουν δει να φορά τακούνια.
( Σαντιάγκο Φιορίτι από την [καθημερινή] εφημερίδα Clarin)
Αναδημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Partido Obrero
http://po.org.ar/articulo/actualidad20101022-1105/elsa-militante-que-aprendio-leer-ayudando-los-mas-pobres
(Το ιατρικό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μιλά για εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση. Η Έλσα βρίσκεται σε κώμα και με συνεχή μηχανική υποστήριξη. Η μετεγχειρητική κατάσταση δεν επιτρέπει ακόμη ασφαλή συμπεράσματα. Ο κίνδυνος για την ζωή της δεν έχει ακόμη παρέλθει και οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες).
Tο κείμενο θα δημοσιευτεί στη Nέα Προοπτική του Σαββάτου 30 Oκτώβρη 2010
Tη Δευτέρα 1 Nοεμβρίου, 5.30 μ.μ., στα γραφεία του συλλόγου Bιβλίου ? Xάρτου, Λόντου 6, Eξάρχεια, συγκαλείται σύσκεψη για την οργάνωση του κινήματος αλληλεγγύης στους αργεντίνους συντρόφους και την πιο πλατιά καταδίκη της δολοφονίας του Mαριάνο Φερέιρα.
www.eek.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου