Ήταν 8 Δεκέμβρη του 2008, όταν μετά την πορεία έγιναν συλλήψεις 19 νέων από τους οποίους, οι 11 ήταν ανήλικοι μαθητές/ριες. Οι συλληφθέντες κρατήθηκαν στα κρατητήρια, κάποιοι ξυλοκοπήθηκαν, ενώ στερήθηκαν στοιχειώδη δικαιώματά τους, όπως η επικοινωνία με δικηγόρο και με τους γονείς τους, μέχρις ότου «φτιαχτούν» οι καταθέσεις των αστυνομικών και οι διευθυντές των τραπεζών καταγράψουν τις ζημιές. (οι παραπάνω είναι οι μάρτυρες κατηγορίας).
Οι 19 νέοι οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα ο οποίος και αποφάνθηκε ότι αποτελούν το… νέο αίμα της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.
Το κατηγορητήριο βαρύτατο και ανυπόστατο, βασισμένο στη ναζιστική αρχή της «συλλογικής ευθύνης» και μόνο στις –πανομοιότυπες- καταθέσεις των αστυνομικών, χωρίς προσκόμιση οποιουδήποτε αποδεικτικού στοιχείου, χωρίς εξατομίκευση των κατηγοριών, χωρίς ταυτοποίηση προσώπου και πράξης. Μερικές από τις κατηγορίες που τους αποδίδονται είναι ότι:
«….συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε την διάπραξη εμπρησμών……. η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως….και είχε την δυνατότητα να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…»
Είναι η πρώτη φορά που ο αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται για να καταστείλει ένα κίνημα.
Πρόσφατα οι οκτώ ενήλικοι της… τρομοκρατικής ομάδας, οι 4 απ΄ αυτούς είχαν προφυλακιστεί για μήνες ως «επικίνδυνοι», παραπέμφθηκαν στο Συμβούλιο Εφετών. Το Συμβούλιο, βλέποντας το οφθαλμοφανές παράλογο και αστήριχτο της υπόθεσης, παρέπεμψε τους οκτώ με κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος.
Όμως οι ανήλικοι «συγκατηγορούμενοι» τους, παραπέμπονται σε δίκη στις 9 Δεκέμβρη, για τις ίδιες πράξεις σε βαθμό κακουργήματος και με ενεργοποιημένες τις διατάξεις του τρομονόμου.
Λίγες μέρες νωρίτερα στις 1 Δεκέμβρη, δικάζονται και οι τέσσερις φοιτητές, που συνελήφθησαν στη στάση του λεωφορείου των ΤΕΙ, ως ύποπτοι λόγω εμφάνισης, με «ακράδαντο» στοιχείο ενοχής το ότι ήταν κοντά στη λαϊκή, όπου είχαν μοιραστεί τα τρόφιμα, μετά από απαλλοτρίωση σούπερ μαρκετ της Λάρισας, στις 11/2/2009. Για τους νέους αυτούς η κατηγορία είναι «ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία», που μόνο σε συμμορίες ληστών αποδίδεται.
Πέρα από το ότι καμία ενοχή δεν αποδεικνύεται, επιπλέον η ευτελής αξία των αγαθών δεν δικαιολογεί κακουργήματα και είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο το κατάστημα απέσυρε την μήνυση. Αλλά σ’ αυτό το τόπο «παραγράφονται» μόνο τα μεγάλα εγκλήματα ληστείας και σφετερισμού δημόσιου χρήματος και όταν είναι (δις)εκατομμύρια ευρώ.
Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά γεγονότα εντάσσονταν στο γενικότερο κλίμα καταστολής που είχε στόχο την τρομοκράτηση της νεολαίας που είχε βγει την περίοδο εκείνη δυναμικά στο προσκήνιο μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που ήταν η σπίθα που πυροδότησε το μεγαλύτερο εξεγερτικό γεγονός από την εποχή της μεταπολίτευσης.
Το πρωτόγνωρο αυτό κίνημα του Δεκέμβρη που απλώθηκε σε κάθε γωνιά της χώρας, συσπείρωσε χιλιάδες μαθητές/φοιτητές, νέους εργαζόμενους/άνεργους και μετανάστες, που βγήκαν στους δρόμους διαδηλώνοντας ενάντια στην δολοφονική κρατική βία και τις πολιτικές της φτώχειας, της ανεργίας, της εμπορευματοποίησης, το στραγγαλισμό των νεολαϊστικων οραμάτων. Και το κυριότερο - αυτό που φόβισε τις δυνάμεις του συστήματος- ήταν ότι αυτή η κοινωνική εξέγερση, πραγματοποιήθηκε με διαδικασίες, χειραφετημένες έξω από γραφειοκρατικές αντιλήψεις και πρακτικές.
Από την πρώτη στιγμή η κοινωνία της Λάρισας θεώρησε ότι η εφαρμογή του τρομονόμου, εισάγει πιλοτικά το ενδεχόμενο ευρείας παρανομίας της κοινωνικοπολιτικής δράσης, προσβάλλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα και συνιστά ένα πολύ σοβαρό κρούσμα αυταρχισμού και θεσμικής εκτροπής.
Στην πόλη δημιουργήθηκε ένα μαζικό κίνημα αλληλεγγύης με πολλούς και πολύμορφους τρόπους, εκατοντάδες υπογραφές πολιτών, ψηφίσματα από δεκάδες φορείς της πόλης, αλλά και όλης της Ελλάδας, πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με κορυφαία στιγμή την πανελλαδική πορεία στις 17 Γενάρη του 2009 στη Λάρισα.
Το «πείραμα» της Λάρισας το εμπνεύστηκε η κυβέρνηση της ΝΔ, επιστρατεύοντας τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές, όμως τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν καταργεί το «ιδιώνυμο της κουκούλας» όπως υποσχέθηκε, αλλά κάνει ένα ποιοτικό άλμα προς την ίδια κατεύθυνση.
Με τον Τρομονόμο Νο 3 που ψήφισε κρυφά (στο θερινό τμήμα της Βουλής), καταργεί τη διάταξη που είχε τεθεί ως ασφαλιστική δικλείδα για να μην συνιστά τρομοκρατική πράξη η τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων όταν συνδέονται με την άσκηση θεμελιωδών ατομικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Με λίγα λόγια πλέον όσοι διαδηλώνουν, ή απεργούν είναι… τρομοκράτες.
Οι δίκες αυτές θα αποτελέσουν μια πρόβα τζενεράλε, για τον ολοκληρωτισμό που θέλουν να επιβάλλουν, ώστε να θωρακίσουν το σύστημα από τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοιες εκρήξεις θα προκληθούν, εξαιτίας του νέου μεσαίωνα που έχουν επιβάλλει με τις πολιτικές τους οι κυρίαρχοι οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι.
Πολιτικές που με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της κρίσης, από την μια επιδοτούν όσους καθημερινά ληστεύουν τον κοινωνικό πλούτο και λυμαίνονται τις ζωές μας, από την άλλη δημιουργούν «εσωτερικούς εχθρούς» και νέα ιδιώνυμα για κάθε κοινωνικοπολιτική αντίσταση και διαμορφώνουν όρους φυλακής για ολόκληρη την κοινωνία.
Γι΄ αυτό έχει τεράστια πολιτική σημασία οι νέοι που δικάζονται στις 1 και 9 Δεκέμβρη να αθωωθούν και ο τρομονόμος να μην περάσει.
Καλούμε τα κινήματα, τις συλλογικότητες, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους φοιτητικούς συλλόγους, κάθε πολίτη σε όλη την Ελλάδα, κόμματα και φορείς, να πάρουν θέση και να δώσουν αυτή τη μάχη.
Καλούμε σε Πανελλαδική πορεία στη Λάρισα το Σάββατο 27 Νοέμβρη, με σύνθημα :
Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι είναι δίκαιοι και αναγκαίοι
Η εξέγερση δεν ποινικοποιείται - Ο τρομονόμος δεν θα περάσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου