Αστυνομική βία που ... βγάζει μάτια!!: ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ 19ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΤΡΙΝΟΥ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΠΟ ΠΛΗΞΗ ΔΑΚΡΥΓΟΝΟΥ ΤΗΝ 17-11-12

Λάβαμε το παρακάτω μέηλ από τον συναγωνιστή μας Σ.Δ., από την Πάτρα, που ο 19 χρονος γιός του τραυματίστηκε σοβαρά και κινδυνεύει να χάσει την όραση του από το ένα μάτι, μετά από δακρυγόνο που δέχτηκε κατά την πορεία της 17 Νοέμβρη 2012.

Εκ μέρους του Κινήματος Δεν Πληρώνω, ευχόμαστε περαστικά στον γιό του συναγωνιστή μας. 

Να ξέρουν οι κρατούντες ότι όχι μόνο δεν μας φοβίζουν αλλά μας εξοργίζουν!  
ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
www.kinimadenplirono.gr

Αστυνομική βία που ... βγάζει μάτια!!!

Το Σάββατο 17.11.2012 στην Πάτρα, κατά την διάρκεια της λαϊκής πορείας προς τιμήν της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, είχα εγώ προσωπικά και η οικογένειά μου την "τύχη" να υποστούμε σε όλο του το μεγαλείο αυτό που πλέον όλοι μας γνωρίζουμε ως ελληνικό "κράτος". Συγκεκριμένα και ενώ η πορεία εξελισσόταν με χαρακτηριστική σειρά και τάξη (όση τουλάχιστον απαιτείται για μία εκδήλωση αυτού του μεγέθους), χωρίς να έχει παρατηρηθεί κάποιο επεισόδιο ή παρεκτροπή και ήταν ζήτημα λίγης ώρας να τελειώσει και να περάσει στην ιστορία, η αυτοαποκαλούμενη "ελληνική αστυνομία" έκανε για μία ακόμη φορά το θαύμα της.

Θέλοντας να κάνει για μία ακόμη φορά την γνωστή της επίδειξη δύναμης, αποφάσισε να τα βάλει με όσους με το έτσι θέλω χαρακτηρίζει ως "επικίνδυνους". 

 Φυσικά σε αυτήν την κατηγορία δεν είναι ποτέ δυνατόν να ανήκουν οι κάθε λογής οργανωμένοι τραμπούκοι φασίστες που αναστατώνουν τις λαϊκές αγορές, επιτίθενται επί παντός εκάστου δεν αρέσει στο γούστο τους, ή ξεβγάζουν τα απωθημένα τους στα γήπεδα και τους γύρω χώρους. Δεν μπορεί να είναι "επικίνδυνοι" όσοι ασελγούν επάνω στον δημόσιο πλούτο και ξεκοκαλίζουν όση απέμεινε από την λιπόσαρκη υπόσταση αυτής της πατρίδας. 

 Δεν επιτρέπεται να είναι "επικίνδυνοι" αυτοί που αποφασίζουν δίκην Ιούλιου Καίσαρα και Χουσεΐν πασά, πόσους φόρους και χαράτσια πρέπει να πληρώσει ο κάθε ραγιάς υποτελής αυτού του κράτους, προκειμένου ο πολυχρονεμένος σουλτάνος των Βρυξελλών να του επιτρέψει να αναπνέει για μερικούς μήνες ακόμη. 

Φυσικά αυτοί δεν πρέπει και δεν είναι "επικίνδυνοι", γι' αυτό και ποτέ δεν θα δει κανείς τους ένστολους γενίτσαρους απέναντί τους.

Αντιθέτως οφείλουν και είναι πολύ, μα πάρα πολύ "επικίνδυνοι" όσοι έχουν το απύθμενο θράσος να δυσανασχετούν με όλα τα προηγούμενα και με άλλα τόσα που συμβαίνουν εις βάρος τους, επιμένοντας μάλιστα αυτήν τους την αγανάκτηση να την βγάζουν προς τα έξω! 

Δεν σου αρέσει βρε άνθρωπε αυτή η κατάσταση; 

Μην χολοσκάς! Τράβα δες εκεί πέρα τον Χασάν και την Αϊσέ στα "επιμορφωτικά" κανάλια που εκπέμπουν χωρίς άδειες, και θα σου περάσει! 

Άντε ρίξε μερικά δελτία στο στοίχημα που θα ελέγχει σε λίγο ο κύριος μεγαλοεργολαβοεκδότης, και θα ξημερώσουν καλύτερες ημέρες (για τις νύχτες μην χολοσκάς, αφού χωρίς ρεύμα το μόνο που θα κάνεις είναι να κοιμάσαι...). 

Μπορείς να κάνεις άνθρωπε που αγανακτείς ότι θέλεις, όμως δεν δικαιούσαι να βγαίνεις στους δρόμους και να χαλάς την αρμονία του συστήματος. 

Αυτή είναι η λογική του κάθε καθεστώτος και γι' αυτό ο κάθε ξεσηκωμένος πολίτης αντιμετωπίζεται ως εχθρός που πρέπει να παταχθεί. Πόσο μάλλον εάν πρόκειται και για νέο άνθρωπο, που δεν γίνεται να πιστέψει μπορεί να τα βάλει με το σύστημα και να κερδίσει κιόλας.

Έτσι λοιπόν έγινε και το σαββατόβραδο αυτό στην Πάτρα, όταν προς το τελείωμα της πορείας η αυτοαποκαλούμενη "αστυνομία" θέλησε να δείξει ποιός έχει το επάνω χέρι στην υπόθεση. Ο εύκολος και "βολικός" στόχος δεν μπορούσε να είναι αρχικώς άλλος παρά οι "αναρχικοί" και "αντιεξουσιαστές" νέοι που, όπως είπα και προηγουμένως, έχουν το θράσος να θέλουν να αλλάξουν το σύστημα! 

Προς γνώση και συμμόρφωσή τους λοιπόν και χωρίς μέχρι τότε (επαναλαμβάνω) να έχει συμβεί το παραμικρό, ξεκίνησε το γνωστό τροπάριο της "αστυνομίας", δηλαδή τα δακρυγόνα...

Ένα από τα πρώτα δακρυγόνα, πολύ πιθανόν και το πρώτο, εκτοξεύτηκε από ειδικό πυροβόλο όπλο σε ευθεία βολή και πέτυχε έναν νεαρό 19 ετών (που είναι γυιός μου) ελάχιστα κάτω από το αριστερό μάτι του, προκαλώντας του σοβαρό τραύμα, για το οποίο χρειάστηκε η μεταφορά του σε νοσοκομείο και αρκετά ράμματα για την αποκατάστασή του. 

Αργότερα όμως διαπιστώθηκε ότι εκτός από το τραύμα στο πρόσωπο είχε και πρόβλημα στην όρασή του, πράγμα το οποίο οδήγησε (έπειτα από πολλές και εξειδικευμένες εξετάσεις, τις οποίες αναγκαστήκαμε να κάνουμε εκτός νοσοκομείου με σημαντική οικονομική επιβάρυνση εκ μέρους μας) στην ιατρική διαπίστωση ότι ο γυιός μου είχε απώλεια όρασης 80%, λόγω σοβαρής βλάβης στην ωχρά κηλίδα, συνεπεία της δυνατής πρόσκρουσης του δοχείου του δακρυγόνου στο πρόσωπό του. 

Οι γιατροί που τον εξέτασαν, γνωμάτευσαν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ιατρικής παρέμβασης στο σημείο εκείνο και ότι μπορέσει να γίνει, θα γίνει με τις δυνάμεις του οργανισμού του παθόντος και φυσικά με την βοήθεια του Θεού, ενώ θα χρειαστεί μία περίοδος αρκετών εβδομάδων για την όποια αποκατάσταση.

Από τότε ξεκίνησε μία αληθινή δοκιμασία για όλους μας, λόγω του ότι στο πρόγραμμα της καθημερινότητάς μας μπήκε και η φροντίδα του παιδιού μας, αφού απαιτείται προσοχή για να μην συμβεί κάποια επιδείνωση. 

Σημειώνεται ότι είμαστε πολύτεκνη οικογένεια, με δύο γονείς εργαζόμενους (αυτό και αν είναι θαύμα!!!) και λόγω των γνωστών εξελίξεων σε ότι αφορά τις υποδομές πρόνοιας αυτού του "κράτους", οφείλουμε να φροντίζουμε εμείς ως γονείς για τα πάντα: την παιδεία των παιδιών, την υγεία τους, την καθαριότητα του σπιτιού και της γειτονιάς και όλα αυτά τα "φαιδρά", τα οποία οι υπόλοιποι πολιτισμένοι λαοί τα έχουν αναθέσει στις πολιτείες τους...

Πέραν βεβαίως από το ότι κυριότερο και σημαντικότερο μέλημά μας είναι η αποκατάσταση της υγείας του παιδιού μας (αυτό είναι μη διαπραγματεύσιμο), είναι χρήσιμο να γίνουν μερικές διαπιστώσεις, δηλαδή γεγονότα που ζήσαμε, με τις οποίες σχηματίζει κανείς μία καλή εικόνα για τον τρόπο που λειτουργεί αυτό το "κράτος".

Κατ' αρχήν η στάση της "αστυνομίας" και βεβαίως του εγκληματικού γεγονότος ότι αυτή η υπηρεσία χορηγεί φονικό όπλο σε οποιονδήποτε συμβαίνει να φοράει στολή, χωρίς εκπαίδευση και έλεγχο της κατάστασής του. Αυτό είναι κάτι το οποίο πλέον τείνει να γίνει συστηματικός κανόνας. Δεν πέρασε πολύς καιρός από την εν ψυχρώ σχεδόν δολοφονία του μαθητή στα Εξάρχεια, και επιμένω στον όρο δολοφονία, επειδή όταν κάποιος σηκώνει το όπλο που κρατάει και πυροβολεί προς άλλους ανθρώπους οι οποίοι δεν τον απειλούν, τότε γνωρίζει πολύ καλά ότι πολύ πιθανόν να προκαλέσει τον θάνατό τους, οπότε είναι δολοφόνος. 

Είδε κανείς να αλλάζει έκτοτε κάτι στην συμπεριφορά των οπλοφόρων της "αστυνομίας", οιοδήποτε όπλο και εάν κρατάνε αυτοί; Ήλθε στο φως της δημοσιότητας κάποια μεταβολή στην μέθοδο αντιμετώπισης των "ταραξιών" και γενικώς των κάθε είδους "αντικοινωνικών" στοιχείων; Κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν συνέβη τίποτα απολύτως, αντιθέτως οι ίδιοι ανεκπαίδευτοι και αντικειμενικώς ακατάλληλοι άνθρωποι, παίρνουν ένα όπλο και διατάσσονται από εξίσου ακατάλληλους προϊσταμένους τους να καταστείλουν εκδηλώσεις και αντιδράσεις πολιτών, τις οποίες συνήθως η ίδια η "αστυνομία" προκαλεί. Το ζήτημα αυτό είναι αληθινά μεγάλο και βεβαίως δεν πρόκειται να εξαντληθεί μέσα στις λίγες γραμμές ενός κειμένου. Εάν το οποιοδήποτε "κράτος" σαν υπόσταση αλλά και η κοινωνία σαν σύνολο πολιτών, δεν αποφασίσουν να δουν το ζήτημα της καταστολής με πραγματικό ενδιαφέρον ως προς την θέλησή τους για λύση, τότε κάθε τρεις και λίγο θα θρηνούμε ως κοινωνία και θα απολογούνται ως "κράτος" για μία ακόμη "κακιά στιγμή".

 Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να κάνουν ένα λάθος και οπουδήποτε, πλην όμως εάν αυτός που πρόκειται να διαπράξει το λάθος γνωρίζει ότι θα υποστεί τις συνέπειες της ενέργειάς του ανεξαρτήτως του ποιός είναι και τι είναι, τότε είμαι σίγουρος ότι ο ίδιος θα εξαντλήσει όλες εκείνες τις ενέργειες για να αποφύγει κατά το δυνατόν το λάθος αυτό. Δυστυχώς σε αυτόν τον τόπο δεν έχουμε καταφέρει ακόμη, πλην μερικών εξαιρέσεων και πάντως όχι στον δημόσιο τομέα, να θεωρείται το λάθος ως ενέργεια που κοστολογείται και να αποδίδεται στον σφάλλοντα το αντίστοιχο κόστος. 

Η συντριπτική πλειοψηφία αλληλοκαλύπτεται μέσω ενός πλέγματος διατάξεων και διαδικασιών, με αποτέλεσμα το "δεν βαρυέσαι" να είναι η δεύτερη πιο γνωστή λέξη στην Ελλάδα μετά το "μ...κας".

Το ζητούμενο λοιπόν είναι η κοινωνία και οι πολίτες αυτού του τόπου, που νοιάζονται για την τύχη αυτής της ευλογημένης φλούδας γης και δεν ανέχονται ντόπια και ξένα αφεντικά στο κεφάλι τους, να πάρουν επιτέλους την τύχη τόσο την δική τους όσο και αυτού του τόπου στα χέρια τους. Όσο θυμάμαι την ιστορία μας, δεν βρίσκω ούτε μία φορά που οποιοσδήποτε "σωτήρας" να έκανε καλό στην πατρίδα μας και στους ανθρώπους της. Όλοι σχεδόν κοίταξαν την πάρτη τους, και αυτό το βλέπουμε τόσο εμείς όσο και οι Ελβετοί τραπεζίτες, ενώ χρησιμοποίησαν όλους τους κρατικούς μηχανισμούς για την ευόδωση κυρίως των σκοπών τους και όχι για την βελτίωση της ποιότητας του τόπου και του λαού του. Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι ο οποιοσδήποτε αγώνας χρειαστεί θα είναι εύκολος και ειδικά στην προκειμένη περίπτωση ίσως να χρειάζεται μέχρι και αίμα να χυθεί, αλλά είτε μας αρέσει είτε όχι αυτή είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και πλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια ώστε να ασχολούμαστε με το εάν, αλλά με το πως. 

Ο ναυαγός όσο είναι ανάμεσα στα κύματα, δεν αναζητεί τον υπαίτιο του ναυαγίου, αλλά το πως θα βγει αλώβητος από την θάλασσα, για να έχει μετά την ευχέρεια να αναζητήσει τον υπαίτιο. Νομίζω ότι καταλαβαινόμαστε...

Εύχομαι κάθε ευόδωση στο έργο σας,

Σ.Μ.Δ.

Πάτρα