Η ρητορικότητα τελείωσε, η αυλαία ανοίγει και πρωταγωνιστής είσαι εσύ

γράφει η Μαργαρίτα Αργυριάδου *

Ακούω και διαβάζω τα μάτια των ανθρώπων πιο γρήγορα πια. 

Είναι μια δυστυχισμένη συνιστώσα της πρωτόγονης επαφής που κληθήκαμε να βιώσουμε, μιας που το σάλιο σώθηκε… 

Τότε, τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης προέβαλαν τη διαδικτυακή αλήθεια. 
Τότε, που ‘’σταυροκοπιόμασταν’’, ξορκίζοντας έτσι τα κακά μακριά μας. 
Τότε, που κλείναμε την εφημερίδα, την τηλεόραση και εφησυχαζομασταν στον ‘’παράδεισο’’ μας.

 Έτσι, καίγαμε τα νέα των ‘’άλλων’’ στη φωτιά, σα τη μάγισσα στο μεσαίωνα. Και τελείωσε το κακό.. 

Συνωμοσιολογια βάφτιζες ο,τι δεν είχες μάθει από το σπίτι, ο,τι δεν είχες διδαχτεί από το σχολείο και ο,τι το σύστημα βάφτισε (στο όνομα σου) ένοχο, για το κακό του λαού. 

Το ένοχο αυτό, που νομίσαμε ότι είναι μωρό. 
Το κακό, που μεταμφιεσμένο τότε στη μορφή σπέρματος, μεγάλωσε πια, και κοιτάζει εσένα στα μάτια. 
Και όχι αυτούς που σου υπέδειξαν ότι είναι το ‘’σωστό’’.

 Το σωστό… 
Το σωστό, οι ενοχές και τα λάθη που η διδασκαλία του συστήματος σε έμαθαν να αποστρέφεσαι. 
Τα πρότυπα σύμφωνα με τα οποία μεγάλωσες δε κοιτάζουν ποιος είσαι! 
Γιατί τώρα, έχεις νιώσει πίσω στη πλάτη σου μια σπρωξιά από βαριά σκιά που σε εξαναγκάζει να τρέξεις. 
Προς τα πού;
Μπορείς;
Ποιος νοιάζεται;
Το σύστημα σίγουρα δε κοιτάζει ποιος είσαι.
 Έχεις τη λόγχη του στρατιώτη να σε καθοδηγεί. Έχεις δηλαδή τη δουλειά σου.
 Έχεις τη καθημερινότητα σου στο δρόμο, στις υποχρεώσεις και πρέπει να τρέξεις, κι ας μη σου λένε ότι είσαι στο στατικό διάδρομο. 

Κι είναι κι αυτή η λόγχη πίσω σου… 
 Η δουλειά σου, η εμπιστοσύνη σου αρμάτωσαν και εξόπλισαν αυτή τη λόγχη. 
Εσύ την αγοράσεις για την ‘’ύψιστη εξουσία’’ που διαχειρίζεται το ‘’καλό’’ σου, το ‘’καλό’’ μου, το ‘’καλό’’ μας.
 Για τον εχθρό μας που αλλάζει ανά περίπτωση και δακτυλοδειχνεται ανά συμφέρον. 

Όμως τώρα το βλέπεις καθαρά.

Έχεις υποχρέωση να το παραδεχτείς και να το υποδείξεις με βάση τα δικά σου κριτήρια. 
Υποταγή στις διαταγές και τα χτυπήματα του συστήματος;
Κάλεσμα για αντίσταση της παράνοιας που σα χολέρα εξαπλώθηκε στους πολιτισμούς επιτάσσοντας τη φιλοσοφία κάθε μορφής καπιταλισμού στα μήκη και τα πλάτη της γης;
Χαθήκαμε στη ρητορικότητα των ερωτημάτων μας. 
Σταμάτα να διακωμωδείς και να ανεκδοτοποιείς το ότι έγινες καμένο χαρτί στην Π Α Ρ Τ Ι Δ Α ΣΟΥ. 
Παραδέξου τον κανιβαλισμό που καλείσαι να υποστηρίξεις. Είναι προσωπικό χρέος να κερδίσεις την αξιοπρέπεια της φύσης σου ως άνθρωπος στο οικο-σύστημα και μόνον. 
Είναι πλέον ανάγκη να σταματήσεις να παίζεις τη τυφλόμυγα με τους φίλους σου, διαδικτυακούς και μη. 

 Πόσο περιμένω αλήθεια να ανοίξει η κατσαρόλα να μυρίσει το καμένο φαγητό. 
Έχεις πάρει κλεφτές ματιές, το έχεις δει, μα ξανακλείνεις γρήγορα το καπάκι. 
Πόσο περιμένω το μπαρούτι στα χέρια μας να φέρει την ισορροπία. 

¨Όπως η γη που καίγεται από τον αγρότη που την καλλιεργεί, πριν την σπορά για την αναγέννηση της σοδειάς . 
Έγινες ένας αριθμός για το σύστημα που υπάρχεις. Μια μονάδα ακριβώς! 

Αληθινοί, (καθημερινοί) άνθρωποι αγωνίζονται αυτή τη στιγμή για εσένα. Δε σε βλέπουν σα μονάδα, παρά όπως εσύ κρύβεις από τον εαυτό σου: ‘’ένας ζωτικός οργανισμός με καρδιά, καλλιτεχνική φύση, όνειρα και ελπίδες για ηλιόλουστο ΠΑΡΟΝ’’ !

 Σε καλούμε να πετάξεις το φτυάρι που σου δώνανε για το λάκκο σου και να συναγωνιστείς με ανθρώπους που παλεύουν ουσιαστικά για την Αληθινά Ανθρωποκεντρική Κοινωνία.

 Ό,τι παραμύθι κι αν σε μεγάλωσε, τελείωσε, είμαστε στο τέλος του. 
Δώσε δική σου συνέχεια με τον καθαρότερο εαυτό σου. 
Του το χρωστάς. 
Το πλευρό σου δε θα αδειάσει ποτέ.
 Είμαστε κι άλλοι που θα δώσουμε το δικό μας επίλογο στην ιστορία, στη παράσταση, στη δική μας ζωή. 

* Η Μαργαρίτα Αργυριάδου είναι μέλος του Κινήματος Δεν Πληρώνω