Ο κ.Τσίπρας και το θρησκευτικό τμήμα της Χρυσής Αυγής

                        Συνάντηση με μάρτυρα υπεράσπισης του ροπαλοφόρου Περίανδρου   

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,
Μετά τους επαίνους του κ.Τσίπρα (“θερμού” φίλου του Αρχιεπισκόπου Τσοχατζόπουλου, Λαυρεντιάδη και VIPs Κορυδαλλού) στον μητροπολίτη κ.Νίκο Χατζηνικολαου, τον πρώτο δεσπότη που (λίγο μετά) έστειλε ιερείς (τέσσερις!) να ευλογήσουν το ορμητήριο της Χ.Α. στη Λούτσα (ήταν να μη γίνει η αρχή, ύστερα οι αγιασμοί αυτοί έγιναν πανελλήνιος θεσμός), ακολούθησε συγχρωτισμός με άλλους δυο μητροπολίτες της ίδιας ποιότητας. Θα μπορούσε κάποιος να τον δικαιολογήσει για το πρώτο ατόπημα, αφού ο δεσπότης της Λούτσας δεν βαρυνόταν ακόμη παρά μόνο με την υπεράσπιση του Εφραίμ Βατοπεδινού και μερικά άλλα δευτερεύοντα, απλά πταίσματα, κατά πως φαίνεται, για τη ηθική του ΣΥΡΙΖΑ. Η δουλοφροσύνη όμως που εκδήλωσε ο κ.Τσίπρας μόλις έβηξε ο δεσπότης των Καλαβρύτων είναι ολότελα αδικαιολόγητη.
—–Τρίτο κρούσμα αυτό της Αργεντινής. Η μάταιη αναμονή του κ.Τσίπρα να γίνει δεκτός από τη συναγωνίστρια (;) πρόεδρο της χώρας, που τελικά τον αγνόησε (update, 29.12: Η “Εφημερίδα των Συντακτών”, γράφει περιφραστικά πως παρατείνει την παραμονή του, μήπως και επιτευχθεί αυτή η συνάντηση), τον οδήγησε να σκοτώσει την ώρα του με επίσκεψή του στον άγιο Ταράσιο, μητροπολίτη Νότιας Αμερικής, μάρτυρα υπεράσπισης του Χρυσαυγίτη μαχαιροβγάλτη Περίανδρου (Αντώνη Ανδρουτσόπουλου), ανιψιού του πρωθυπουργού της Χούντας Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου, που κόντεψε να δολοφονήσει τον φοιτητή Χ.Κουσουρή: «Ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής Ταράσιο, ξεναγήθηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου». Ομολογώ ότι η ...
καινοτομία με εκπλήσσει, γιατί μέχρι τώρα μόνο οι αρχηγοί της ΝΔ και του Λάος ζητούσαν ακρόαση από τον Επίσκοπο της πόλης που επισκέπτονταν, αλλά βέβαια εδώ δεν μιλάμε για μια απλή περίπτωση Αρχιερέα. Να προσθέσω ότι η υπερασπιστική ρητορεία του μητροπολίτη στη δίκη του ροπαλοφόρου, δεν περιορίστηκε στα συνηθισμένα, αλλά εκτράπηκε και σε επίρριψη ευθυνών στο άτυχο θύμα. Μιλάμε για κανονική ψευδομαρτυρία, που δεν ελήφθη υπ’όψιν από το δικαστήριο.

—–Θα αποφύγω κάθε σχολιασμό γιατί μου είναι αδύνατον να μην ξεφύγω από τα όρια της ευπρέπειας. Δίνω το λόγο στον ‘Ιό’ (Ελευθεροτυπία, 8/10/2006):
«ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ-Ο Περίανδρος που έγινε Αντωνάκης.
Με καθυστέρηση οχτώ χρόνων ο Περίανδρος καταδικάστηκε για την επίθεση δολοφονίας του Δημ. Κουσουρή και των δύο συντρόφων του. Οι συνεργοί του παραμένουν ατιμώρητοι, όμως το δικαστήριο κατέληξε ότι πρόκειται για την ομάδα κρούσης της ναζιστικής συμμορίας Χρυσή Αυγή.….Μοναδικοί μάρτυρες που επελέγησαν για την υπεράσπισή του ήταν δύο ηλικιωμένοι οικογενειακοί φίλοι, ο γιατρός των γονιών του και ο μητροπολίτης Νοτίου Αμερικής που τον είχε βαφτίσει στη Βενεζουέλα πριν από τέσσερις δεκαετίες……Οσο για τους δύο μάρτυρες υπεράσπισης, άθελά τους, αποκάλυψαν όσα έπρεπε να κρύψουν. Μιλούσαν κι οι δύο για «αντιπαράθεση» ομάδων και για συγκρούσεις, επιβεβαιώνοντας έμμεσα τη συμμετοχή του κατηγορούμενου. «Είναι θλιβερό να γίνονται συμπλοκές αντιφρονούντων», θα πει ο οικογενειακός γιατρός. Και θα προσθέσει ότι δεν είναι σε θέση να επιλέξει «υπέρ της μιας ή της άλλης μερίδος». Οσο για τον μητροπολίτη, αυτός θεώρησε ότι πρόκειται για ένα «λάθος» και επέμενε ότι «σε μια σύγκρουση είναι αμφοτεροβαρείς οι συνθήκες. Ξέρετε ότι σε μια σύγκρουση δεν φταίει μόνο ο ένας».

—–Υποχρεώθηκε τότε να παρέμβει ένας δικαστής:

Δικαστής: «Εχετε υπόψη σας στη συγκεκριμένη σύγκρουση τι συνέβη;» Μητροπολίτης: «Εχω ακούσει…» Δικαστής: «Η μια ομάδα κρατούσε ξύλα και ρόπαλα και η άλλη έπινε καφέ. Δεν είναι αμφοτεροβαρής σύγκρουση». Μητροπολίτης: [επιμένει στα δικά του] «Εγώ νομίζω ότι υπήρχε μία ομάδα νέων -τέτοια εικόνα έχω- και μια άλλη ομάδα, με διαφορετικές αντιλήψεις και συγκρουστήκανε».

—–Αυτά του είπανε του ανθρώπου, αυτά κατέθετε. Αλλά ενδιαφέρον είχε και η περιγραφή της παιδικής ηλικίας του Περίανδρου από τον ρασοφόρο νονό του: «Ο Αντωνάκης ήταν ένα παιδί που το καμαρώναμε, όπως και τον αδελφό του. Ηταν μια μεγάλη οικογένεια, η οποία ήταν στην εκκλησία μέσα. Καμαρώναμε τον Αντώνη με τον αδελφό του το Νίκο. Θυμάμαι που είχε πέσει ο Νίκος και έβγαινε λίγο αίμα. Του λέω, μην κλαις. Κι αυτός απαντάει, δεν κλαίω θείε μου γιατί χτύπησα το γόνατο, κλαίω γιατί χάνεται ελληνικό αίμα».

—–Προφανώς, το αίμα του Κουσουρή και των συντρόφων του δεν ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Αλλά ο μητροπολίτης εξέθεσε κι άλλους ενδιαφέροντες συλλογισμούς:

Μητροπολίτης: «Με εκπλήττει το γεγονός. Πώς είναι δυνατόν, εκ της οικογενείας αυτής, ένα παιδί με τέτοια προαγωγή πνευματική και μυϊκή, πώς μπλέχτηκε και βρέθηκε σε μια τέτοια σύγκρουση».
Πρόεδρος: «Μυϊκή; Γιατί το λέτε;»
Μητροπολίτης: «Ηταν πάντοτε δυνατό παιδί. Επαιζε, γυμναζόταν και λοιπά. Ηταν ένα παιδί με δύναμη».

—-Διαβάστε επίσης: Α). “Βαθύ Κόκκινο”: «Το αυγό του φιδιού στη μητρόπολη Μεσογαίας»

Β). RedNotebook-”Εκκλησία: το έθνος, η αιμομιξία και η κρίση”: “… κάθε συζήτηση για τον περιορισμό των προκλητικών εκκλησιαστικών προνομίων αποτελεί ταμπού που δεν το αγγίζει κανείς, εξαιρουμένης της αριστεράς, σε κάποιο βαθμό. ….. παρατηρούμε μια δειλή λεκτική εναντίωση μέρους της εκκλησίας στην Χρυσή Αυγή, … από έναν θεσμό που στις τάξεις του υπάρχουν αρκετά σταγονίδια που έχουν ιδεολογική συγγένεια μαζί της (σημ: το «προνόμιο» δεν είναι αποκλειστικά εγχώριο, όπως έδειξε και ο ορθόδοξος μητροπολίτης Αργεντινής Ταράσιος, που είχε καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης του χρυσαυγίτη Περίανδρου στη δίκη για την δολοφονική επίθεση εναντίον του Κουσουρή). …η προσπάθεια της εκκλησίας μέχρι σήμερα είναι προβληματική για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι ότι απουσιάζει εντελώς η κάθε αυτοκριτική … Και ο δεύτερος …να μην καταδικάζει ακραίους μητροπολίτες σαν τον Αμβρόσιο, που υμνούν την Χρυσή Αυγή λέγοντας ότι «αποτελεί γλυκιά ελπίδα για τον τόπο».

—–Ο κ.Γκιβίσης είναι πολιτευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζω να καταδικάσει τον αρχηγό του, που δεν καταδικάζει αλλά τιμά ακριβώς τους δυο μητροπολίτες που αναφέρει, τον Αμβρόσιο σαν ακροατής του και σαν υπάκουο μαθητούδι και το Ταράσιο σαν άξιο της επίσκεψής του.
Update
Σε σχόλιο του ο επισκέπτης μας κ.Γ.Γιαννόπουλος μας επισημαίνει άλλο δημοσίευμα, ενός μπλογκ, όχι εφημερίδας, που αναφέρεται σε τ.μητροπολίτη Ν.Αμερικής, οπότε ο μάρτυρας του Περίανδρου θα ήταν ο μητροπολίτης Μπουένος Άιρες Γεννάδιος και όχι ο Ταράσιος. Ο Ιός της Ελευθεροτυπίας από το οποίο αντλήσαμε την πληροφορία δεν αναφερόταν σε τέως μητροπολίτη Ν.Αμερικής, αλλά στον μητροπολίτη, και μάλιστα νονό του δράστη, γεγονός που σχεδόν αποκλείει το Γεννάδιο, που ως ιερωμένος την εποχή της βάπτισης είχε κώλυμα να είναι ανάδοχος. Αν ισχύει το δεύτερο ενδεχόμενο, ζητώ συγνώμη, παρ’όλο που βασίστηκα σε αδιάψευστο δημοσίευμα έγκυρης εφημερίδας, που ο θιγόμενος Ταράσιος, ο ενεχόμενος Γεννάδιος και το πατριαρχείο, δεν είχαν την τόλμη και την ευαισθησία να διαψεύσουν, και από τον κ.Ταράσιο και από τον κ.Τσίπρα, αλλά δεν είμαι σε θέση να το ξέρω. Η διάψευση έπρεπε να είχε γίνει στον Ιό, μπορούσε-έπρεπε-να είχε γίνει και σε εμάς, όταν πριν από καιρό είχαμε καταγγείλει το γεγονός. Μακάρι να διαψευστεί για το καλό της Αριστεράς και του κ.Τσίπρα, ειλικρινά το ελπίζουμε.

Δείτε:
Η δολοφονική επίθεση στο Δημήτρη Κουσουρή

πηγη