Η αλήθεια για τη Ρωσική Επανάσταση - του Τζον Ριντ

του Τζον Ριντ*

Σύντροφοι και φίλοι,

Μόλις μου είπαν ότι υπάρχει διαταγή από την αστυνομία να μην κριτικάρουμε σε αυτή τη συνάντηση την Κυβέρνηση των ΗΠΑ ή τους Συμμάχους. Πριν από δυο μήνες περίπου με συνέλαβαν και μου απήγγειλαν κατηγορία επειδή επέκρινα την επέμβαση των Συμμάχων στη Ρωσία. Έκτοτε, όχι

σοσιαλιστικές, αλλά αστικές εφημερίδες, όπως η Nation, η Dial, η Public, η NewRepublic, η Evening Post, η Τζέιν Άνταμς, ο Γερουσιαστής Χίραμ Τζόνσον, ο Γερουσιαστής Μπόρα και άλλα μέλη του Κογκρέσου είπαν πολύ χειρότερα πράγματα από εμένα και κανείς δεν τόλμησε ούτε να τους συλλάβει ούτε να τους κατηγορήσει. Aπό αυτά, είμαι υποχρεωμένος να συμπεράνω ότι οι διώξεις αυτές στρέφονται εναντίον του σοσιαλισμού. Προφανώς δεν έχει πέσει στην αντίληψη του κυρίου που υπέβαλε το αίτημα στην...  αστυνομία ότι, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, ο Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ έχει αποφασίσει ότι η κριτική των Συμμάχων δεν υπεισέρχεται στο Νόμο περί Κατασκοπείας, για τον απλό λόγο ότι δεν έχουμε καμιά συνθήκη συμμαχίας με καμία ευρωπαϊκή δύναμη αυτή τη στιγμή και τα ξένα έθνη μπορούμε να τα επικρίνουμε όσο μας ευχαριστεί.

Λοιπόν, είμαι Αμερικάνος, και η οικογένεια μου είναι εδώ πολύ περισσότερο καιρό από τις οικογένειες του κάθε αστυνομικού. Και οι δύο κλάδοι της οικογένειάς μου ήρθαν εδώ το 1607. Ένας από τους προγόνους μου ήταν ο Πάτρικ Χένρι που υπέγραψε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Ένας άλλος ήταν Στρατηγός υπό τον Τζορτζ Ουάσιγκτον και ένας άλλος ήταν Συνταγματάρχης με τους Βόρειους στον Εμφύλιο Πόλεμο. Έχω έναν αδελφό, ένα ταγματάρχη στην αεροπορία, τώρα στη Γαλλία, και εγώ είμαι ψηφοφόρος και πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών και διεκδικώ το δικαίωμα να επικρίνω την κυβέρνηση όσο θέλω.

Επικρίνω τη μορφή της. Επικρίνω τη μορφή της γιατί ισχυρίζομαι ότι δεν είναι αρκετά δημοκρατική κυβέρνηση για μένα. Θέλω μια πιο δημοκρατική κυβέρνηση. Θεωρώ τη Σοβιετική Κυβέρνηση της Ρωσίας, αυτή τη στιγμή, πιο δημοκρατική κυβέρνηση από τη δική μας και ο Συνταγματάρχης Ουίλιαμ Μπόις Τόμσον που είναι εκατομμυριούχος είπε το ίδιο πράγμα πριν από τρεις μήνες και κανείς δεν τόλμησε να τον αγγίξει. Καταγγέλλω τους πράκτορες της κυβέρνησής μας για απόκρυψη της αλήθειας για τη Ρωσία από το λαό των Ηνωμένων Πολιτειών και ο Γερουσιαστής Χίραμ Τζόνσον είπε το ίδιο πράγμα τις προάλλες στο Κογκρέσο. Έχουμε επίσης πράκτορες της κυβέρνησής μας, οι οποίοι όχι μόνο έκρυψαν την αλήθεια από το λαό μας, αλλά έδωσαν πληροφορίες για τη Ρωσία που δεν είναι αληθείς και αναφέρομαι εν προκειμένω ειδικά στα ντοκουμέντα του Σίσον**, που αποδεικνύουν ότι ο Λένιν και ο Τρότσκι έλαβαν γερμανικό χρυσό και λέω στους ανθρώπους που είναι συγκεντρωμένοι σ’ αυτήν την αίθουσα και στο λαό των ΗΠΑ και στη Γερουσία των ΗΠΑ ότι θα δοθούν αποδείξεις στο Κογκρέσο μέσα στις επόμενες δέκα μέρες, και είναι τώρα εδώ, ότι θα δοθούν αποδείξεις πως τα ντοκουμέντα του Σίσον είναι σε μεγάλο βαθμό πλαστογραφημένα. Ισχυρίζομαι ότι η δήλωση της κυβέρνησής μας, που δόθηκε από τον Πρόεδρο Χίτσκοκ στη Γερουσία των ΗΠΑ, η οποία έλεγε ότι τα στρατεύματά μας καλωσορίστηκαν από το λαό του Αρχαγγέλσκ και του Βλαδιβοστόκ, ήταν ψεύτικη και οι πράκτορες της κυβέρνησης ξέρουν ότι ήταν ψεύτικη. Δεν ήμασταν καλοδεχούμενοι ούτε στο Αρχαγγέλσκ ούτε στο Βλαδιβοστόκ, και δεν εννοώ μόνο τα δικά μας στρατεύματα, αλλά όλους τους Συμμάχους, και λέω εδώ ότι τα Συμμαχικά Στρατεύματα, Βρετανικά, Γαλλικά και Γιαπωνέζικα, όταν αποβιβάστηκαν στο Βλαδιβοστόκ πυροβόλησαν στους δρόμους εκατοντάδες ρώσους στρατιώτες, ανατίναξαν κτίρια και έβαλαν στη φυλακή τη Σοβιετική Κυβέρνηση· όταν αυτό τελείωσε μια νεκρώσιμη ακολουθία αποτελούμενη από 20.000 εργαζόμενους διέσχισε τους δρόμους κουβαλώντας τα φέρετρα με τους νεκρούς τους, τα οποία τοποθέτησαν μπροστά στο Βρετανικό Προξενείο, από το οποίο πολυβόλα είχαν ρίξει στους ανθρώπους. Έβγαλαν λόγους λέγοντας ότι δε θα ξεχάσουν ποτέ τους νεκρούς τους και εκεί, περικυκλωμένοι από πολυβόλα και πυροβολικό, ήταν έτοιμοι να φύγουν.

Υπήρχαν αμερικάνικα καταδρομικά στο λιμάνι. Ήταν 4 Ιουλίου και στα αμερικάνικα καταδρομικά ανέμιζε η αμερικάνικη σημαία. Ένας από τους ομιλητές είπε στο λαό:

«Βλέπετε, σήμερα η Αμερική γιορτάζει την επέτειο της ανεξαρτησίας της. Ας πάμε να κάνουμε έκκληση στην Αμερική ώστε οι Αμερικάνοι σήμερα, τη μέρα της ανεξαρτησίας τους, να αναγνωρίσουν ότι αγωνιζόμαστε για την ελευθερία». Και κουβάλησαν τα φέρετρα πάνω στο λόφο και τα τοποθέτησαν στο πεζοδρόμιο μπροστά από το Αμερικάνικο Προξενείο και μας ζήτησαν να πούμε μια λέξη για εκείνους. Και πέντε μέρες αργότερα οι Πεζοναύτες των ΗΠΑ αποβιβάστηκαν και τρεις εβδομάδες αργότερα πυροβολούσαν Ρώσους χωρίς καν να υπάρχει Κήρυξη Πολέμου.

Θέλω να σημειώσω κάτι άλλο, και να καταγγείλω, όπως κατήγγειλε και ο Τζόνσον στη Γερουσία των ΗΠΑ –όπως κατήγγειλε και ο Γερουσιαστής Χίραμ Τζόνσον στη Γερουσία των ΗΠΑ– και οι Dial, Nation, Public, New Republic και Evening Post κατήγγειλαν το ίδιο, ότι η κυβέρνησή μας στέλνοντας στρατεύματα στη Ρωσία χωρίς κήρυξη πολέμου παραβίασε το Σύνταγμα των ΗΠΑ και διέπραξε μια παράνομη πράξη και σήμερα εδώ καταγγέλλω το ίδιο πράγμα.

Τώρα θέλω να σας επισημάνω τι γίνεται στις Βαλτικές χώρες από τους Συμμάχους, ειδικά τους Βρετανούς. Οι Βρετανοί έχουν πάρει υπό την προστασία τους τις αποκαλούμενες κυβερνήσεις των Βαλτικών Χωρών. Αυτές τις κυβερνήσεις που στήθηκαν από ποιους; Από τους λαούς των Βαλτικών Χωρών; Όχι. Από τους αξιωματούχους του Κάιζερ Γουλιέλμου· και αυτές είναι οι κυβερνήσεις τις οποίες η Βρετανική κυβέρνηση παίρνει υπό την προστασία της.

Θέλω, επίσης, να επιστήσω την προσοχή σας στις ανταποκρίσεις που μεταδίδονται και οι οποίες δεν έχουν διαψευστεί, ότι οι Βρετανικές αρχές είπαν στους Γερμανούς να αντισταθούν στην προέλαση των Μπολσεβίκων, των Λετονών, των Εσθονών και των Λιθουανών που προσπαθούν να πάρουν πίσω τις χώρες τους από την τυραννία των Γερμανών βαρόνων που τρομοκρατούν τις Βαλτικές χώρες εδώ και αιώνες. Υπάρχει εδώ ένα πολύ σημαντικό πράγμα για να θυμάστε και είναι ότι αυτό που κάνουν οι Σύμμαχοι αυτή τη στιγμή στις Βαλτικές χώρες –και δε λέω η δική μας κυβέρνηση, γιατί η κυβέρνησή μας δεν έχει καμία σχέση με αυτά– αλλά αυτό που κάνουν οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι Γάλλοι είναι να εκτελούν τους όρους της Συνθήκης του Μπρεστ-Λιτόφσκ, την οποία επέβαλαν οι Γερμανοί στις Ρωσικές Βαλτικές χώρες –μια συνθήκη με την οποία όλος ο συμμαχικός κόσμος, συμπεριλαμβανομένων ημών εδώ στην Αμερική, έφριξε, τέτοιες ήταν οι συνθήκες που επιβάλονταν στις Βαλτικές χώρες. Και τώρα οι σύμμαχοι, χωρίς καμία περαιτέρω καθυστέρηση, επιβάλλουν, ή προσπαθούν να επιβάλουν, αυτούς τους ίδιους όρους στις Βαλτικές χώρες και ο μόνος λόγος που δεν μπορούν να το κάνουν αυτό είναι ότι υπάρχει ένας διεθνής κόκκινος στρατός Εσθονών, Λετονών, Λιθουανών και Ρώσων που αντιστέκονται μέχρι τέλους.

Αυτός ο πόλεμος, ο οποίος υποτίθεται ότι έχει τελειώσει τώρα, υποτίθεται ότι ήταν μια διαμάχη μεταξύ δύο ιδανικών, της δημοκρατίας και της αυτοκρατορίας. Λοιπόν, ο πόλεμος τέλειωσε, σύντροφοι, και πού στο διάολο είναι η δημοκρατία; Στη Νέα Υόρκη ο ελεύθερος λόγος καταστέλλεται, στους Σοσιαλιστές δεν επιτρέπεται να συναντιούνται, η κόκκινη σημαία είναι απαγορευμένη, περιοδικά αποκλείονται από την αλληλογραφία και όλες οι ενδείξεις Πρωσισμού εμφανίζονται. Θέλω να σας ρωτήσω, αν γνωρίζετε κάτι για την αυτοκρατορική Γερμανία, αν έχετε ποτέ παρευρεθεί σε κάποια συνάντηση στη Γερμανία, κάποια πολιτική συνάντηση; Ακριβώς το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει εδώ. Ο Αρχηγός της Αστυνομίας έρχεται για να σας πει ότι δεν μπορείτε να μιλήσετε για τούτο και κείνο και 100 μπάτσοι είναι μέσα στην αίθουσα! Έτσι δεν είναι;

Τώρα ο πόλεμος τελείωσε, αλλά ένας καινούριος πόλεμος έχει αρχίσει και αυτή τη φορά ΕΙΝΑΙ πόλεμος μεταξύ δύο ιδεών για πρώτη φορά στην ιστορία. Αυτές οι δύο ιδέες είναι οι εξής: Υπάρχουν δύο παρατάξεις. Από τη μια πλευρά είναι η ιδιωτική ιδιοκτησία και ο εθνικισμός και από την άλλη πλευρά είναι η ιδιοκτησία για το λαό και ο διεθνισμός. Το σύστημα πολιτισμού στο οποίο ζούμε, σύντροφοι, είναι χρεοκοπημένο αυτή τη στιγμή. Δεν έχει πού να πατήσει. Δεν τολμάει να επιτρέψει τη δημοκρατία, γιατί αν το έκανε θα ψηφιζόταν εκτός ύπαρξης. Βασίζεται, φυσικά, σε λέξεις που δεν εννοούν αυτό που λένε και στη βία.

Εδώ θέλω να επιστήσω την προσοχή σας σε μια δήλωση του Νικολάι Λένιν, την οποία έκανε στο τρίτο συνέδριο των Σοβιέτ, μετά την διάλυση της Συντακτικής Συνέλευσης, όταν τα υπόλοιπα μέλη κατηγορούσαν τους Μπολσεβίκους ότι χρησιμοποιούν βία. Ο Λένιν στάθηκε στην εξέδρα και είπε: «Μας κατηγορούν ότι χρησιμοποιούμε δύναμη. Το παραδεχόμαστε. Όλες οι κυβερνήσεις είναι απλώς οργανωμένη δύναμη στα χέρια μιας τάξης εναντίον μιας άλλης· αλλά τώρα, για πρώτη φορά στην ιστορία, αυτή η οργανωμένη δύναμη χρησιμοποιείται από την εργατική τάξη ενάντια στην καπιταλιστική τάξη».

Τη νύχτα του δεύτερου Συνεδρίου των Σοβιέτ στην Πετρούπολη, όταν ξέσπασε η μπολσεβίκικη εξέγερση και έπεσε η Προσωρινή Κυβέρνηση, οι Μπολσεβίκοι ήταν σε συνεδρίαση σε μια μεγάλη αίθουσα σαν αυτήν, στο Ινστιτούτο Σμόλνι. Από τα παράθυρα ερχόταν ο ήχος των κανονιών και όσο προχωρούσε το βράδυ και η επιτυχία της μπολσεβίκικης εξέγερσης γινόταν σαφής, όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα του συνεδρίου άρχισαν να το εγκαταλείπουν. Ο ένας μετά τον άλλον, οι ηγέτες τους έφευγαν και οι αντιπρόσωποί τους ακολούθησαν τους ηγέτες. Και ο Τρότσκι που πρόσεξε ότι μεταξύ των αντιπροσώπων των Μπολσεβίκων που αποτελούσαν τη μεγάλη πλειοψηφία, υπήρχε ένας αριθμός που φαίνονταν αμήχανοι και αβέβαιοι βλέποντας όλα τα άλλα κόμματα να φεύγουν, πήγε στην μπροστινή εξέδρα και είπε: «Αφήστε τους συμβιβαστές να φύγουν· είναι απλά σκουπίδια που θα πεταχτούν μέσα στο σωρό σκουπιδιών της ιστορίας».

Αλλά αυτό που θέλω να σας πω πάνω από όλα είναι αυτό, ότι όταν αυτά τα συμβιβαστικά κόμματα εγκατέλειπαν το Συνέδριο των Σοβιέτ και άφηναν τους Μπολσεβίκους αισθητά μειωμένους, εδώ κι εκεί ένας άντρας σηκωνόταν όρθιος. Ένας είπε, «Είμαι από την Εσθονική Σοσιαλδημοκρατία· ζητάω μια θέση σ’ αυτή την εξέδρα». Ένας άλλος είπε, «Είμαι από τη Λετονική Σοσιαλδημοκρατία· ζητάω μια θέση σ’ αυτή την εξέδρα». Ένας τρίτος είπε, «Είμαι από τη Λιθουανική Σοσιαλδημοκρατία· ζητάω μια θέση σ’ αυτήν την εξέδρα». Και έτσι, τελικά, συνέβη, αντιπρόσωποι της εργατικής τάξης από όλη τη Ρωσία να έρθουν και να σφίξουν τα χέρια μαζί τους και αυτή ήταν η αρχή της Ρωσικής Διεθνούς, που ήταν η αρχή της τρίτης διεθνούς των εργατών του κόσμου.

Ήμουν στη Λετονία αμέσως μετά την πτώση της Ρίγας. Ήμουν στο μέτωπο και είδα τους Λετονούς στρατιώτες οι οποίοι μόνοι από όλη τη 12η Στρατιά αντιστέκονταν στους Γερμανούς και αντιστάθηκαν στους Γερμανούς μέχρι που τους καθάρισαν, από ένα σύνταγμα στρατού 3000 έμειναν 18, και ο λόγος που εναντιώθηκαν στους Γερμανούς δεν ήταν ότι δε συμπαθούσαν τους Γερμανούς, αλλά επειδή ήταν επαναστάτες, και είδαν αμέσως ότι οι Γερμανοί εκπροσωπούσαν ένα στρατιωτικό καπιταλισμό που προέλαυνε προς τη Ρωσία. Γνωρίζω ότι αυτός είναι ο λόγος που εναντιώθηκαν στους Γερμανούς, γιατί όταν οι Σύμμαχοι αποβιβάστηκαν στο Αρχαγγέλσκ και στο Βλαδιβοστόκ, τα Σώματα των δύο επαναστατικών στρατών που στάλθηκαν εναντίον των Συμμάχων αποτελούνταν από Λετονούς, οι οποίοι ήδη έχουν θυσιάσει τόσο θαρραλέα τις ζωές τους.

Στις 10 Νοεμβρίου οι Μπολσεβίκοι είχαν τον έλεγχο της Πετρούπολης. Τα κεντρικά γραφεία τους ήταν στο Ινστιτούτο Σμόλνι και οργάνωναν την άμυνα της Πόλης εναντίον του στρατού Κοζάκων του Κερένσκι που ερχόταν από το Νότο. Οι επικοινωνίες τους με την υπόλοιπη χώρα είχαν αποκοπεί. Η αντιδραστική κεντρική επιτροπή του συνδικάτου ταχυδρομείων και τηλέγραφου, οι εργαζόμενοι στην τηλεφωνία και οι εργαζόμενοι του σιδηρόδρομου είχαν δηλώσει ότι τάσσονται εναντίον τους και οι Μπολσεβίκοι στο Ινστιτούτο Σμόλνι ήταν αποκομμένοι από κάθε επικοινωνία με την υπόλοιπη Ρωσία και τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν ήξεραν πώς θα κινηθεί ο στρατός. Φυσικά ήξεραν την πνευματική κατάσταση του στρατού. Ήξεραν ότι θα είχαν μαζί τους τις μάζες του Ρωσικού λαού, αλλά δεν ήξεραν τι ακριβώς συνέβαινε και δεν μπορούσαν να πάρουν καμιά πληροφορία.

Στη Δούμα – στη Λεωφόρο Νέφσκι η Δούμα σχημάτιζε αυτό που αποκαλούσαν Επιτροπή Σωτηρίας της Πατρίδας και της Επανάστασης. Αποτελούνταν από αντι-μπολσεβίκικες δυνάμεις και περιλάμβανε το συμβιβαστικό σοσιαλιστικό κόμμα. Αυτή η Επιτροπή Σωτηρίας ήταν σε επαφή με τον Κερένσκι και με την υπόλοιπη Ρωσία και προσπαθούσε να την ξεσηκώσει εναντίον των Μπολσεβίκων. Ήμουν στη Δούμα εκείνο το απόγευμα. Έφυγα από το Σμόλνι γύρω στο μεσημέρι. Εκεί ένας άντρας έκανε δουλειά για δέκα και οι άνθρωποι έπεφταν κάτω από την κούραση, κοιμόντουσαν τρεις ή τέσσερις ώρες, σηκώνονταν ξανά και δούλευαν και όλοι ήταν κατηφείς και καταπονημένοι. Όταν πήγα στη Δούμα όλοι ένιωθαν μια χαρά· θεωρούσαν ότι οι Μπολσεβίκοι θα άντεχαν μονάχα τρεις ώρες. Καθίσαμε λίγο εκεί και ξαφνικά κοίταξα από το παράθυρο κάτω στη Λεωφόρο Νέφσκι και είδα να έρχεται μια διπλή σειρά στρατιωτών με ποδήλατα και είπα στον εαυτό μου «Ορίστε ο στρατός, τα νομοταγή συντάγματα έρχονται να συντρίψουν τους Μπολσεβίκους», και πήγα κάτω. Όλη η πόλη είχε βγει έξω. Οι στρατιώτες σταμάτησαν και παρατάχθηκαν για να ξεκουραστούν λίγο έξω από τη Δούμα και μετά από λίγο οι άνθρωποι άρχισαν να κάνουν ερωτήσεις: «Τι είστε;» «Α, είμαστε οι Λετονοί σκοπευτές». «Από πού έρχεστε;» «Ερχόμαστε απ’ το μέτωπο». «Τι θα κάνετε εδώ, θα καταλάβετε το Ινστιτούτο Σμόλνι και θα διώξετε τους Μπολσεβίκους;» Ένας Λετονός είπε, «Διάολε, όχι, είμαστε εδώ για να στηρίξουμε τα Σοβιέτ· εσείς να πάτε πίσω στη Δούμα, αν θέλετε».

* Ο Τζον Ριντ ήταν αμερικανός σοσιαλιστής δημοσιογράφος, συγγραφέας του διάσημου βιβλίου Δέκα Μέρες που Συγκλόνισαν τον Κόσμο. Το παρόν είναι μια ομιλία του Ριντ στο Εργατικό Λύκειο του Μπρούκλιν, στις 10 Ιανουαρίου 1919. Περιέχεται στην Έκθεση της Επιτροπής Όβερμαν, σελ. 2758-61. Μετάφραση: Δάφνη Αναστασιάδη.

** Τα Ντοκουμέντα Σίσον είναι ένα σύνολο 68 ντοκουμέντων στα ρωσικά, παρουσιασμένων το 1918 από τον αντιπρόσωπο της Επιτροπής Δημόσιων Πληροφοριών των ΗΠΑ στην Πετρούπολη Έντγκαρ Σίσον, που υποτίθεται ότι απεδείκνυαν ότι οι Μπολσεβίκοι χρηματοδοτούνταν από τους Γερμανούς. Θεωρήθηκαν εξαρχής αναξιόπιστα και το 1956 ο Τζορτζ Κέναν τεκμηρίωσε αυτή την άποψη με ένα άρθρο του, όπου έδειχνε ότι πολλά γράμματα, αν και προερχόμενα από διαφορετικές πηγές, είχαν στην πραγματικότητα γραφτεί με την ίδια γραφομηχανή.

πηγη