ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΜΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΕΛΩΝ

H αποχώρηση μίας ομάδας μελών από την ΑΡΑΣ επικύρωσε μία διεργασία, η οποία χαρακτηριζόταν από στρεβλά και απολιτικά χαρακτηριστικά και εξελισσόταν στην οργάνωση τους τελευταίους μήνες.

Δυστυχώς είναι απολύτως τραγελαφικό να παράγονται διασπάσεις με τέτοια απολίτικα χαρακτηριστικά μέσα στη συγκυρία της σκληρότατης επίθεσης του κεφαλαίου απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας, μέσα στη συγκυρία της όξυνσης της ταξικής πάλης και ενώ είναι απολύτως αναγκαίο να συσπειρωθούν και να συστρατευθούν ευρύτερες δυνάμεις προκειμένου:...

α) ενιαιομετωπικά και χωρίς πολιτικές προϋποθέσεις να συστρατευθούν στο κίνημα όλες οι δυνάμεις προκειμένου να μην περάσουν τα μέτρα με παλλαϊκό ξεσηκωμό, οργάνωση της αλληλεγγύης και πάλη ενάντια στο φασισμό,

β) να συγκροτηθεί το αριστερό ριζοσπαστικό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο που θα παλέψει ενιαία το αναγκαίο σήμερα πρόγραμμα ανατροπής (διαγραφή του χρέους, έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ, εθνικοποιήσεις, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, μέτρα διασφάλισης του λαϊκού εισοδήματος) προκειμένου οι εργαζόμενοι και τα καταστρεφόμενα λαϊκά στρώματα να αντιτάξουν τη δική τους ισχύ απέναντι στις δυνάμεις του κεφαλαίου,

γ) να ενισχυθεί η αντικαπιταλιστική πτέρυγα του κινήματος που αντιλαμβάνεται ότι η λύση για τους εργαζόμενους και τη νεολαία περνά από την σύγκρουση με το σύνολο των δυνάμεων του κεφαλαίου και όχι με έναν ανέφικτο κοινωνικό συμβιβασμό.

Αυτού του είδους οι διασπάσεις ενισχύουν αντικειμενικά αντίπαλα σχέδια που είτε υποτάσσουν την οργή σε κοινοβουλευτικές αυταπάτες, εν αναμονή κυβερνήσεις και κοινωνικά συμβόλαια, είτε προκρίνουν αδιέξοδες σεχταριστικές λογικές ενισχύοντας τον κατακερματισμό και την απογοήτευση. Δεν θα μας κάνει συνεπώς εντύπωση να δούμε πολλούς που δεν ενδιαφέρονταν ποσώς ούτε για την ΑΡΑΣ, ούτε για την αντικαπιταλιστική αριστερά να επιχαίρουν για αυτή την αποχώρηση.

Eμείς καθόλου δεν επιχαίρουμε. Όσο κι αν η διαδικασία που ακολουθήθηκε γι’αυτή την αποχώρηση είναι εντελώς απαράδεκτη, αφού η ομάδα αυτή αποχωρεί εν κρυπτώ και με συνωμοτικό τρόπο χωρίς να διατυπώσει στο πλαίσιο των πολιτικών διαδικασιών της ΑΡΑΣ, αλλά ούτε και τώρα, κάποια διαφοροποίηση προς τις πολιτικές κατευθύνσεις της ΑΡΑΣ, εμείς θα ήμασταν απόλυτα διατεθειμένοι να ευχηθούμε στην ομάδα που αποχωρεί καλή επιτυχία και πρωτίστως να τους δούμε να ενεργοποιούνται συστηματικά στο κίνημα και στην αντικαπιταλιστική αριστερά (αυτό ισχύει πολύ περισσότερα για άτομα που υπογράφουν τα κείμενα και που είτε δεν είχαν καμία σχέση με την ΑΡΑΣ, είτε δεν συμμετείχαν τα τελευταία 5 χρόνια σε καμία διαδικασία της ΑΡΑΣ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ -δεν ισχύει βέβαια για υπογράφοντα που απομακρύνθηκε από την ΑΡΑΣ λόγω του ότι κατέβηκε υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ). Δυστυχώς πολύ φοβούμαστε ότι ο τρόπος που αρχίζουν την πολιτική τους σταδιοδρομία δεν οδηγεί εκεί, καθώς αντί για πολιτικές κατευθύνσεις τα μόνα που αναφέρονται στο κείμενο αποχώρησης είναι χονδροειδή ψέματα: ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα τα οποία είναι αυταπόδεικτα όπως για κυκλική σταυροδοσία στις βουλευτικές εκλογές ( δυνατότητες που σε κάθε περίπτωση δεν έχει η ΑΡΑΣ...), για συντονισμό με άλλες οργανώσεις για μεταβολή του συσχετισμού στο εσωτερικό της ΑΡΑΣ, για την χρησιμοποίηση στελεχών εν είδει αποδιομπαίου τράγου για την βελτίωση των πολιτικών σχέσεων με άλλες οργανώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρόκειται για ένα μείγμα εσκεμμένης διαστρέβλωσης και φαντασιοπληξίας που μόνο σκοπό έχει να πλήξει την ΑΡΑΣ και να δημιουργήσει πολιτική σύγχυση, διαλυτικά φαινόμενα και φθορά. Αυτό αποδεικνύεται ακόμα πιο ξεκάθαρα από την απαράδεκτη προσπάθεια, η διασπαστική ομάδα να ονομασθεί με το όνομα ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, δηλαδή το όνομα του περιοδικού της ΑΡΑΣ που εκδίδεται τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ως όργανο της οργάνωσης και στην παραγωγή του οποίου το σύνολο της ομάδας που αποχώρησε είχε ελάχιστη συμβολή.

Η οργάνωση έχει σημαντική ευθύνη για αυτή την εξέλιξη, κυρίως γιατί στην προσπάθειά της να παράγει πολιτικά αποτελέσματα αλλά και να μην τραυματίσει τη δυναμική της, συμβιβάστηκε με την αποπολιτικοποίηση, τη συγκρότηση προσωποπαγών κύκλων, αλλά και γιατί υποτίμησε την ανάγκη για την εσωτερική πολιτική συγκρότηση προνομοποιώντας την εξώστρεφη πολιτική παρέμβαση, κάτι που σε συνδυασμό με τις κοινωνικές πιέσεις, την κρίση αλλά και τις αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της άκρας αριστεράς, αποδυνάμωσε την πολιτική συνοχή της οργάνωσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα καθοδηγητικά όργανα φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το ότι δεν αντιμετώπισαν αυτή την κατάσταση επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα έφεραν όμως ακόμα μεγαλύτερο αν ανέστειλαν τη διαδικασία ανασυγκρότησης της οργάνωσης στο όνομα νέων συμβιβασμών δικτύων.

Κάθε αποχώρηση συντρόφων από μια οργάνωση συνιστά πλήγμα στη δυνατότητα της να αναπτύσσεται και να ενοποιείται. Η συνύπαρξη όμως σε μια πολιτική οργάνωση οφείλει να σημαίνει κοινή πολιτική κατεύθυνση και πρακτική, σπάσιμο των στεγανών και των προσωπικών δικτύων, της πολιτικοποίησης κυρίως γύρω από τα σχήματα κοινωνικών χώρων, ρήξη με τους συμβιβασμούς και τη διαλυτοποίηση. Σημαίνει επίσης ανοικτή πάλη απόψεων στα όργανα, προσπάθεια κερδίσματος της πλειοψηφίας, αλλά και σεβασμός στις αποφάσεις. Χωρίς τα παραπάνω δε μπορεί να υπάρξει καμία πολιτική οργάνωση, με αυτά δεδομένα μπορεί να προχωρήσει μπροστά.

Η ΑΡΑΣ δεν πρόκειται να διαλυθεί επειδή αποχώρησε μια μειοψηφία. Μέσα από τις διαδικασίες της πολιτικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης θα βγεί πιο δυνατή. Άλλωστε η ΑΡΑΣ με τις πολιτικές απόψεις της και την πρακτική της καλύπτει μία σημαντική πλευρά στην ριζοσπαστική και την αντικαπιταλιστική αριστερά, έχει νομίζουμε προσφέρει πολλά και έχει να προφέρει πολλά περισσότερα στο μέλλον.

Τέλος, κάθε προσπάθεια να εμφανισθεί η ΑΡΑΣ σε κατάσταση διάλυσης, κάθε διασπορά φημών και μάλιστα από πρόσωπα, διαδικτυακούς τόπους ή και μηχανισμούς που δεν είχαν καμία οργανωτική σχέση με την ΑΡΑΣ θα καταγγελθεί.