ΚΚΕ: Σωστή η γραμμή, ανώριμο το κόμμα

Γιώργος Κρεασίδης

 

Σε κρίσιμη φάση περνάει το ΚΚΕ μετά το αρνητι­κό 4,5% και τις 277.179 ψήφους της 17ης  Ιου­νίου, λιγότερες δηλα­δή και από τις εκλογές του 1993 (313.001 και 4,54%). Τότε με νέα ηγεσία υπό την Αλ. Παπαρήγα ξεκινούσε μια πορεία που το ΚΚΕ ονομά­ζει «ανασυγκρότηση». Εί­χαν προηγηθεί δυο διασπά­σεις (το 1989 η «ανταρσία της ΚΝΕ» και το 1991 η ρή­ξη με το Συνασπισμό) και η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Το 4,54% και η είσοδος στη Βουλή θεω­ρήθηκαν μαγιά για μια νέα αρχή, σε συνδυασμό με την υπεροχή έναντι του Συνα­σπισμού που έμεινε εκτός Βουλής με 2,9%.

Σήμερα 21 χρόνια μετά, το ΚΚΕ πήρε λιγότερες ψή­φους από το 1993, που μόνο με τα προπολεμικά επίπεδα συγκρίνονται, την ώρα που ο χώρος τον ΣΥΡΙΖΑ πήρε για πρώτη φορά προβάδισμα στην Αριστερά από το 1968. Το ΚΚΕ έχασε σε 40 μέρες από τις 6 Μαΐου, 260.000 ψήφους.

Στις 18 Ιούνη, την επομένη των εκλογών, συνεδρίασε η ΚΕ του ΚΚΕ για μια πρώτη εκτίμηση και στην απόφαση είδε σαν αρνητικές πλευρές του αποτελέσματος τις «μεγάλες απώλειες του ΚΚΕ, σε αναντιστοιχία με την απήχηση των θέσεων και της δράσης του» που αποδόθηκαν στην «πίεση του ρεύματος των αυταπατών και της λογικής του δήθεν μικρότερου κακού» και στο «κλίμα φοβίας και τρομοκρατίας για την έξωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη».

Ακόμη, αρνητικά σημεία θεωρούνται η ...αύξηση της ΝΔ που την έκανε τον πυρήνα της νέας κυβέρνησης και η σταθεροποίηση της φασιστικής Χρυσής Αυγής.

Αρνητικά είδε το ΚΚΕ την «αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ και στην δεύτερη εκλογική μάχη και ενώ αποκαλύφθηκε η διαχειριστική λογική του με το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε», στο οποίο διαπιστώνεται πως «απαλείφθηκαν τα όποια φραστικά ριζοσπαστικά συνθήματα» των εκλογών της 6^ης Μάη «για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, την κατάργηση των αποκρατικοποιήσεων κ.λπ.»

Για την ΚΕ, «το συνολι­κό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξι­κού ριζοσπαστισμού που αναπτύ­χθηκε στη διάρκεια της περιόδου της κρίσης».

Προσανατολίζοντας τη συζήτηση, η ΚΕ απευθύνεται ξεχωριστά σε «όλους εκείνους που προτίμησαν αυτήν την φορά να ψηφίσουν αντί το ΚΚΕ, άλλα κόμματα και ιδιαιτέρα ΣΥΡΙΖΑ». Σε μια φανερή προσπάθεια να μείνει στο απυρόβλητο ο πολιτικός προσανατολισμός η απόφαση εκτιμά ότι η «η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ σε συνθήκες αφόρητης πίεσης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να ερμηνευθεί μόνο από τους υπαρκτούς αντικειμενικούς λόγους» και ότι «δεν αρκεί να έχεις σωστή στρατηγική και μαχητικότητα, απαιτείται να μελετήσουμε καλύτερα πως κατακτάμε την μεγαλύτερη -όσο γίνεται- επάρκεια που αντιστοιχεί στο ύψος των καθηκόντων αλλά και στην ταχύτητα των εξελίξεων».  Η αμηχανία γίνεται φανερή καθώς αναπαράγεται αυτό το σχήμα με εκφράσεις όπως «απαιτείται να γίνουμε πιο απαιτητικοί και αυστηροί...». Το σχήμα μοιάζει να είναι: Η γραμ­μή ήταν σωστή, το κόμμα δεν ήταν ώριμο να την εφαρμόσει...

Η ΚΕ όπως και μετά τις 6 Μαΐου δεσμεύεται για μια πλατιά συζήτηση με μέλη και φίλους. Δείχνει όμως πως η ηγεσία δεν θα δεχτεί εύκολα να ανοίξει η συζή­τηση για την πολιτική γραμμή και τον ιδεολογικό προσανατολισμό. Ταυτόχρονα, όπως μας έχει δεί­ξει η ιστορία, σε ανάλογες περιπτώσεις το «εκκρεμές» του ΚΚΕ γυρνούσε προς τα δεξιά, σε λογικές κυβερνητισμού και διαχείρισης.

Από το ΚΚΕ της «ανασυ­γκρότησης» μπορεί να μην έλειπε η αντισυναινετική λογική, έλειπαν όμως οι συ­γκεκριμένοι στόχοι ανατροπής, ενάντια στην ΕΕ και το ευρώ, στο Μνημόνιο, σε στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου είτε ήταν νόμοι και η συνταγματική ανα­θεώρηση είτε τα χαράτσια. Αντί για τους στόχους ανα­τροπής, κυριάρχησε μια λο­γική αποκάλυψης του πα­λιού δικομματισμού και του Συνασπισμού, με το μαζικό κίνημα σε συμπληρωματι­κό ρόλο μέσα από καμπά­νιες και ακτιβιστικές ενέρ­γειες. Αντίστοιχα, έλειπε και μια πολιτική μετώπου με βάση τους αναγκαίους στόχους ανατροπής. Ο σοσιαλισμός παρέμεινε μια το­ποθέτηση υπέρ αυτού «που γνω­ρίσαμε», που δεν μπορεί να επα­ναληφθεί ούτε και να τροφοδοτεί ένα όραμα ανατροπής για το σή­μερα. Παράλληλα το ΚΚΕ καλού­σε σε ψήφο διαμαρτυρίας και επι­βράβευσης.

Σε κάθε περίπτωση, η συζήτη­ση για το εκλογικό αποτέλεσμα στο ΚΚΕ δεν μια απλή εσωτερι­κή διαδικασία, καθώς ο χαρακτή­ρας και η έκβασή της θα έχει ση­μαντικές συνέπειες στη συμμετο­χή των σημαντικών δυνάμεων του ΚΚΕ στις κοινωνικές αναμετρή­σεις που έρχονται.

 

δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ (24.6.2012)

Σύντομη Περιγραφή: 

Γιώργος Κρεασίδης

Η ΚΕ του ΚΚΕ όπως και μετά τις 6 Μαΐου δεσμεύεται για μια πλατιά συζήτηση με μέλη και φίλους. Δείχνει όμως πως η ηγεσία δεν θα δεχτεί εύκολα να ανοίξει η συζή­τηση για την πολιτική γραμμή και τον ιδεολογικό προσανατολισμό.

ΠΗΓΗ