


![]() |
Επί πιστώσει απόδειξη που έχει εκδοθεί από την Νέα Οδό. |
O Παναγιώτης Βήχος στην TV from isopedotes on Vimeo.
Συνεργάτης τού «εμπρός» από τον Απρίλιο τού 2007 ο Δημήτρης Κατσαγάνης κατέληξε...
Την περασμένη Τρίτη τον αγκάλιασε για πάντα ο γενέθλιος τόπος του στην Άνω Βασιλική, τόπος που του έδινε φτερά αλλά ήταν και βάρος ασήκωτο στους ώμους του. Ασπούδαχτος τυπικά (του παλαιού εξατάξιου Γυμνασίου) πολύ σπουδαγμένος ουσιαστικά, παίδεψε τον εαυτό του όσο λίγοι. «Ο πνευματικότερος άνθρωπος της... γούρνας» είπε γι' αυτόν ο ηθοποιός Χρήστος Καλαβρούζος.
Πόσο Συμ(π)αντικός ήταν μπορεί ο καθένας να το καταλάβει από τους παρακάτω στίχους: «Το θάνατο δεν τον γνώρισα από τους νεκρούς. / Τον γνώρισα από την άρνηση σου. / Η Ζωή μου / στης ομορφιάς τα σήμανα / με των αιώνων τις ορχήστρες / υπό την μαεστρία του Σύμπαντος».
Προλογίζοντας την τελευταία του ποιητική συλλογή ο Δημήτρης άφησε διαθήκη που εμείς παραβιάζουμε. «Επειδή έχω ασκηθεί στις καταλήξεις / δεν θέλω κανένα χάδι στις απαντήσεις», λέει η «διαθήκη» και για την όποια παραβίαση ας μας συγχωρήσει.
Σε χαιρετάμε, Δημήτρη, δεν σε αποχαιρετάμε
Ήταν άθεος αλλά και ένθεος συνάμα. Ήταν εδώ, όμως την ίδια στιγμή βρισκόταν κι αλλού. Πλάνης στου κόσμου τις γειτονιές αδιάκοπα συνδεδεμένος με τη «γούρνα» μεταξύ Παλιοβούνας και Βαράσοβας, αετομάχος που βούταγε στο παρελθόν, τσιμπολογούσε μύθους και τους μετέφερε ψηλά για να μπολιάσει το μέλλον.
Αξιοποίησε το σύντομο παρόν του στη ζωή για να ταξιδέψει πολύ στο παρελθόν και να οραματιστεί το μέλλον. Με όχημα την ποίηση ταξίδεψε στο παρελθόν και στου κόσμου τις γειτονιές, με όχημα την ιδεολογία οραματίστηκε το μέλλον. Κομουνιστής εκ φύσεως δεν στέριωσε ούτε στου Σταλινισμού τα υπόλοιπα ούτε στις Ρόζας Λούξεμπουργκ τις καρικατούρες.
Αφοσιώθηκε στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά, την Τροτσκιστική που εκφράζεται μέσω του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (ΕΕΚ).
«Χαμένος από χέρι» δηλαδή, αν κρίνουμε με όρους συστήματος, όμως αυτό έκανε τη διαφορά: το σύστημα είναι για βολεμένους ενώ αυτός, καθότι πλάνης, ήταν αβόλευτος.
«Δεν θα πω ‘‘θα μου λείψεις’’ γιατί πάντα μου έλειπες» είπε ο γιος του (Δημήτρης κι αυτός) χαιρετώντας τον, πριν το χώμα της Άνω Βασιλικής τον αγκαλιάσει για πάντα. Το ίδιο λέμε και εμείς. Η σχέση του Δημήτρη Κατσαγάνη με το «εμπρός» και προσωπικά με τον υπογραφόμενο ήταν σχέση έντονης παρουσίας δια της απουσίας.
Από αυτή την άποψη θα είναι πάντα δίπλα μας, όπως και σε όσους είχαν την τύχη να σχετιστούν μαζί του.
Δεν τον αποχαιρετούμε γι’ αυτό. Όπως είπε και ο γιος του, απλά τον χαιρετάμε. Τον χαιρετάμε δημοσιεύοντας δυο ανέκδοτα ποιήματά του, το ένα δυστυχώς ατελείωτο.
Τον πατέρα του που πέθανε στις 18 του περασμένου Αυγούστου έχει θέμα το ένα (το ατελείωτο) ενώ το δεύτερο την εμπειρία του στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντινάν» όπου πριν λίγο καιρό ο Δημήτρης υποβλήθηκε σε εγχείρηση καρδιάς.
Πάνος Τσούμας
Με τραγούδια και μουσικές
Ένθεος είπαμε ο Δημήτρης Κατσαγάννης αλλά και άθεος. Ένθεος με την έννοια του εμπνευσμένου και άθεος με την έννοια του άθρησκου.
Το ένθεο αποτυπώνεται στα ποιήματά του, το άθεο θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη όσων τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία με τον τρόπο που αυτός διάλεξε να γίνει η σχετική ακολουθία.
Πολιτικός ήταν ο τρόπος, χωρίς παπάδες συνεπώς και λιβανιστήρια.
Συμφιλιωμένος προφανώς με το θάνατο ο Δημήτρης διάλεξε να φτάσει η σορός του από το πατρικό του σπίτι στο νεκροταφείο της Άνω Βασιλικής με τραγούδια και μουσικές. Με δημοτικά τραγούδια συγκεκριμένα και παραδοσιακές μουσικές που πάρα πολύ είχε μελετήσει και αγαπήσει.
Τον συνόδευσαν επίσης σύντροφοι κομουνιστές με σημαίες του ΕΕΚ, ενώ στην τελευταία του αυτή επαναστατική πράξη εκτός από τους χωριανούς και τους κομματικούς συντρόφους, συμμετείχαν: Εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζόμενων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίας (Θυμίζουμε πως ο Δημήτρης ήταν Εφοριακός), του Σωματείου Εφοριακών Αττικής και Αιτωλ/νίας, του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ναυπακτίας και Δωρίδας, ο ηθοποιός Χρήστος Καλαβρούζος και ο Δήμαρχος Ναυπακτίας Γιάννης Μπουλές.
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Δημήτρης Κατσαγάνης, του Ιωάννη και της Γεωργίας, γεννήθηκε το 1950 στην Άνω Βασιλική Ναυπακτίας. Τελειώνοντας το δημοτικό, πήγε γυμνάσιο στην Πάτρα και μετά στο Μεσολόγγι. Μετά την πτώση της χούντας πήγε στην Αθήνα όπου το 1976 διορίστηκε υπάλληλος στην εφορία. Από την αρχή της μεταπολίτευσης εντάχθηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα και στο ΚΚΕ. Το 1977 παντρεύτηκε την Αγλαΐα Κάππου με την οποία απέκτησε δύο γιους, το Γιάννη και το Δημήτρη. Το 1984 έγινε μέλος της τροτσκιστικής Εργατικής Διεθνιστικής Ένωσης (μετέπειτα Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος). Πάνω από μια δεκαετία υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Ε.Ε.Κ. και παρέμεινε στέλεχος της μέχρι το τέλος της ζωής του.
Παράλληλα ασχολήθηκε με την ποίηση έχοντας εκδόσει τις εξής ποιητικές συλλογές: «Ρίζες του Εύηνου» 1981, «Ερωτικόν» 1983, «Μικρό Δοξαστικό» 1984, «Ερεβώ» 1988 (εκδόσεις «Όστρακα», «Των σπασμών πριν την Ίριδα» 1992, «Πέτρες όνειρα νερά» 1997 (εκδόσεις «Λέων»), «Διαμερίσεις» 2005, «Αναλυτικά Επόμενα» 2009 (εκδόσεις «Γαβριηλίδης»).
Αγαπούσε πολύ τη δημοτική αλλά και την κλασική μουσική, του άρεσε να ταξιδεύει στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στο Βερολίνο. Έλεγε πως ήταν «πλάνης».
Με αφορμή τη γενική απεργία των εργαζομένων προχωρούμε σήμερα 22 Φεβ 2011 και 13:30 στην κατάληψη του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ (παράρτημα Θεσσαλίας).
Οι αιτίες όμως είναι βαθύτερες:
Προχωράμε στην κατάληψη αυτή αδυνατώντας να μείνουμε αδρανείς σε όσα συμβαίνουν γύρω μας στο χώρο της εργασίας και στην κοινωνία γενικότερα: αντιεργατικά νομοσχέδια, καταστολή, ποινικοποίηση αγώνων, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, φυλάκιση αγωνιστών, ληστρικά διόδια, Κερατέα, απεργία πείνας 300 μεταναστών εργατών και ο κατάλογος δεν τελειώνει….
Προχωράμε στην κατάληψη αυτή αρνούμενοι να ακολουθήσουμε ένα συνδικαλισμό όχι απλά προσκείμενο αλλά και προσκυνημένο σε ένα σάπιο αστικό σκηνικό…
Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές, μετανάστες που “ανακαταλαμβάνουμε” ένα κτήριο της ΓΣΕΕ, ένα από τα κτήρια που για χρόνια ολόκληρα οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ “κατέλαβαν” κάνοντας έξωση στους εργάτες και στα δικαιώματά τους, ζητώντας κήρυξη γενικής απεργίας διαρκείας τώρα και καλώντας τους εργαζόμενους και την κοινωνία να στηρίζει την κατάληψη και να συμμετέχει στην ανοικτή συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί στο κτήριο στις 19:00 μμ.
Κατάληψη Ινστιτούτου ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ (Τζαβέλλα 4 – Λάρισα)
22/02/2011Πολλές οι διεργασίες, το μήνυμα ένα: Είναι κατάλληλη η ώρα για ένα πλήρη διαχωρισμό από τις συγκεντρώσεις του Εργατικού Κέντρου Βόλου ή όχι;
Υπόψη ότι οι καθιερωμένες (παραδοσιακά θα έλεγε κανείς) συγκεντρώσεις είναι δύο: Του ΕΚΒ και του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ.
Τα κριτήρια δεν είναι τυπικά αλλά ουσιαστικά. Οι οργανωμένες δυνάμεις που αντιτίθενται στη κυβερνητική πολιτική (εξωκοινοβουλευτική αριστερά, αναρχικές συλλογικότητες, ΕΑΑΚ κλπ ) συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις του ΕΚΒ, αλλά με μια επιθετική φρασεολογία έναντι του ΕΚΒ, συνήθως σε διακριτό μπλοκ και αποτελούσαν σχεδόν τα ¾ των συγκεντρωμένων.
Την τελευταία περίοδο, εκτός από την απονομιμοποίηση του πολιτικού προσωπικού, η απονομιμοποίηση στρέφεται και εναντίον των μεσαίων στελεχών των κομμάτων εξουσίας που αποτελούσαν (παραδοσιακά πάλι) τους μηχανισμούς διαμεσολάβησης της εξουσίας με τον εργαζόμενο πληθυσμό και ιδιαίτερα την εργατική τάξη.
Έτσι για λόγους “προστασίας” και “περιφρούρησης”, μετά από αλλεπάλληλα επεισόδια μάχης, (υπόθεση ΜΕΤΚΑ, όπου οι απεργοί εγκατέλειψαν τη πορεία του ΕΚΒ, συντασσόμενοι με πορεία προς τη ΜΕΤΚΑ, προπηλακισμούς ενάντια στη γραφειοκρατία σε διάφορες πανηγυρικές 24ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις, η επιτροπή αγώνα στη ΚΟΝΤΙ κλπ), το ΕΚΒ επέλεξε να “προστατέψει” τις απεργιακές ντουφεκιές του με συγκεντρώσεις στο στενό της Μακρυνίτσης, μπροστά από το κτίριο του εργατικού κέντρου.
Όμως για όσους πραγματικά παλεύουν για μια ανεξάρτητη, ταξική και κυρίως επαναστατική πολιτική, η επιλογή του χώρου συγκέντρωσης δεν καθορίζεται από τις σκέψεις και τις επιθυμίες της γραφειοκρατίας ή τις ανάγκες των κομματικών συσχετισμών αλλά από τις ανάγκες τις ίδιας της πραγματικότητας και τις διαθέσεις πλατιών λαϊκών στρωμάτων.
Η ανάγκη για μια ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, ΤΑΞΙΚΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ εργατική συγκέντρωση πηγάζει από το σημερινό σημείο καμπής που καθορίζεται όχι από το τι επιθυμούμε ή τι πιστεύουμε αλλά από τι είναι ανάγκη να γίνει μέσα στιςσυνθήκες της απόλυτης καπιταλιστικής χρεοκοπίας.
Ανεξάρτητη: από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, το αστικό κράτος και την υποταγή σε κάθε λογής εργοδοσία
Ταξική: Γιατί η μόνη απελευθερωτική δύναμη της κοινωνίας είναι η εργατική τάξη, δηλαδή ο ΚΑΝΕΝΑΣ και αυτός που δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ ενώ παράγει τα ΠΑΝΤΑ, οι καταπιεσμένοι έλληνες και μετανάστες εργάτες.
Επαναστατική: Γιατί οι λύσεις για την ίδια την επιβίωση της εργατικής τάξης είναι ΟΛΕΣ έξω, πέρα κι ενάντια στον χρεοκοπημένο καπιταλισμό, ένα σύστημα διαρκούς εκμετάλλευσης που σήμερα απαιτεί το διαρκή αγώνα μας για την ανατροπή του.
Η ταξική εκμετάλλευση, όρος αναπαραγωγής του καπιταλισμού αντιμετωπίζει σήμερα τα όρια της ύπαρξής του. Η αυτοκαταστροφή του, δεν σημαίνει τη πτώση του, όπως δείχνουν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι τον περασμένο αιώνα, αλλεπάλληλες σφαγές και πραξικοπήματα. Απαιτείται η ανατροπή του μέσω της συντριβής του αστικού κράτους και της απαλλοτρίωσης των εκμεταλλευτών.
Η μετωπική ταξική σύγκρουση πλησιάζει με γοργά βήματα και το ίδιο το κράτος προετοιμάζεται επίσης με ταχύτητα μέσω ασκήσεων του στρατού και εξοπλισμό των μηχανισμών καταστολής. Δεν απαιτούμε ένα Δεκέμβρη 2008 αλλά να πάμε πέρα από αυτόν και να ολοκληρώσουμε τον ταξικό πόλεμο που παίρνει εκρηκτικές μορφές διεθνώς, ιδιαίτερα στις αραβικές χώρες.
Όσοι πιστεύουν ότι η κατάσταση αντιμετωπίζεται αποκλειστικά με συντονισμούς χώρων, σωματείων κλπ, απλά επιχειρούν να επαναλάβουν παλιές μορφές δράσης. Παράλληλα επιχειρούν να μεταφέρουν το κέντρο λήψης των αποφάσεων σε κλειστά γραφεία για το κλασικό κομματικό καπέλωμα.
Απορρίπτουμε το συλλογισμό ορισμένων συναγωνιστών, που όταν συναντιούνται με κάποιον κομμουνιστή, οργανωμένο πολιτικά, καταλήγουν να αυτοοργανώνουν το φόβο τους για την ίδια την επανάσταση και να εκφυλίζουν το δίκαιο και υγιή αποτροπιασμό της νεολαίας στα αστικά κόμματα εξουσίας και κάθε γραφειοκρατικού μηχανισμού, μέσω μιας αυθαίρετης ισοπέδωσης κάθε πολιτικού κόμματος. Παραμένουμε σταθεροί στην πεποίθηση, που επιβεβαιώνεται από την ιστορική εμπειρία, ότι χωρίς μια πολιτική επαναστατική οργάνωση της εργατικής τάξης, σε εθνική και διεθνή κλίμακα, η επανάσταση μπορεί…να γίνει αλλά όχι και να νικήσει.
Απορρίπτουμε φοβικά σύνδρομα για το τι θα γίνει μετά…την επανάσταση και τη συντριβή του αστικού κράτους. Αν το ερώτημα προκύπτει από άγνοια, είμαστε καλόπιστοι να εξηγήσουμε τι πιστεύουμε. Τις περισσότερες φορές επαναλαμβάνεται για να εντείνει το φόβο της οργάνωσης σε μια επαναστατική κομμουνιστική οργάνωση και αναπαράγει την αστική προπαγάνδα ότι ο μπολσεβικισμός αναπόφευκτα αναπαράγει το σταλινισμό. Η άγνοια συγχωρείται, η αστική προπαγάνδα όχι. Μήπως δεν ανατρέπουμε το αστικό κράτος…. γιατί αναρωτιόμαστε τι θα γίνει την επόμενη ημέρα; Το επιχείρημα οδηγεί στην απόρριψη της ίδιας της επανάστασης.
Απορρίπτουμε επίσης και τη λογική όσων περιμένουν την αυτοσυνείδηση του εργαζόμενου πληθυσμού, μια θεωρία που δεν έχει αποδειχτεί στα χρόνια της ταξικής κοινωνίας. Η σοσιαλδημοκρατική αυτή θεωρία οδηγεί στην ειρηνική συνύπαρξη με τους εκμεταλλευτές για ένα απροσδιόριστο χρόνο μέχρι την αυτοσυνείδηση των μαζών. Η Τύνιδα, η πλατεία Ταχρίρ, η Τρίπολη της Λιβύης, η Κερατέα αλλά ακόμα και ο Δεκέμβρης 2008 αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο: Οι μάζες πλημμυρίζουν το προσκήνιο της ιστορίας και γίνονται ιστορία χωρίς καμιά συνεννόηση και χωρίς καμιά αυτοσυνείδηση του σκοπού τους.
Δεν εμπλεκόμαστε στη συζήτηση για να “αλιεύσουμε”. Δεν είμαστε ψαράδες και μάλιστα του γιαλού. Έχουμε βραχεί από τη καταιγίδα της εξέγερσης του Δεκέμβρη που την αναγνωρίσαμε σαν τη πρώτη στιγμή και απάντηση στη καπιταλιστική χρεοκοπία.
Το μέτωπο της πολιτικής μας δουλειάς παραμένει προς τα εκατομμύρια που βγαίνουν στο προσκήνιο της ιστορίας και δεν ασχολούμαστε με μικροκομματικές πολιτικές μάχες χώρων. Δεν υπάρχει χρόνος γι αυτό. Απαιτείται ένας καθαρός πολιτικός προσανατολισμός και μια οργάνωση του ταξικού πολέμου. Όποιος φοβάται και τα δυο, θα παραμεριστεί από την ιστορία.
Είμαστε πρόθυμοι να συζητήσουμε με όλους τους συναγωνιστές για το αναγκαίο επαναστατικό σχέδιο που χρειάζεται η εποχή μας, σε όποια συνέλευση καλεστεί (δεν πάσχουμε από φοβικά σύνδρομα) και για το πως θα το υλοποιήσουμε.
Διαφορετικά δεν θα υπάρξει καμιά συνέπεια και καμιά συνέχεια με όρους νίκης.
Ραντεβού με την ιστορία στη πλατεία Ελευθερίας.
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 20/2 ΣΤΙΣ 6μμ ΣΤΟΝ ΘΟΛΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
Με διάθεση συμβολής στην κουβέντα που ανοίγει
ΑΔ ΓΧ
19/02/2011
Κατηγορίες: Uncategorized . . Author: ergatis
Ανοικτή συνέλευση σήμερα (17/2/2011) στις 7.00μμ στο ΕΚ ΒΟΛΟΥ
Σε κατάληψη βρίσκεται από το πρωί το ΕΚΒ με αναρτημένα πανό για τη Κερατέα, τους μετανάστες εργάτες απεργούς πείνας και τη δήλωση ότι δεν περιμένουμε τίποτα από τις “ηγεσίες” των παραδοσιακών συνδικαλιστικών οργάνων.
Οι εργαζόμενοι, άνεργοι κάνουν 24ωρη κατάληψη καλώντας το απόγευμα σε ανοικτή συνέλευση τόσο για την οργάνωση της γενικής απεργίας στις 23/2 αλλά και για μια συζήτηση των καυτων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη, που μόνο δημιουργώντας νέα όργανα πάλης μπορεί να αντιμετωπίσει τη γενικευμένη κοινωνική καταστροφή που οδηγεί με ταχύτητα η καπιταλιστική κρίση.
Να είμαστε όλοι εκεί!
Με το μυαλό στo Κάιρο, τη Τύνιδα και τη Κερατέα: http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com
17/02/2011http://
Δ Ε Ν Π Λ Η Ρ Ω Ν Ο Υ Μ Ε Τ Η Ν Χ Ρ Ε Ο Κ Ο Π Ι Α ΤΟΥΣ
1ον Να διαγραφούν τα χρέη των νοικοκυριών προς όλους τους δημόσιους οργανισμούς και τις τράπεζες. Δωρεάν παροχές κοινής ωφέλειας σε όλους.
2ον Να μην πληρώσουμε απολύτως τίποτα από αυτά που μας ζητούν. Να πληρώσουν αυτοί που αποφάσισαν και στηρίζουν τα κατάπτυστα μέτρα, από τους δικούς τους παχυλούς μισθούς και τις περιουσίες τους.
3ον Να μπλοκαριστούν και να ανοιχτούν όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί κρατικών νομικών και φυσικών προσώπων που έχουν και είχαν εμπλοκή με τις οικονομικές και εισπρακτικές υπηρεσίες του δήμου καθώς και όλων όσων διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται τα χρήματα μας από φόρους, δημοτικά τέλη και άλλα.
Να δημοσιοποιηθούν όλες οι κινήσεις των λογαριασμών τους.
4ον Οι παιδικοί σταθμοί να περάσουν στον έλεγχο και την διαχείριση των γονιών και όλων των εργαζομένων σε αυτούς.
Έξω οι πρόεδροι των νομικών προσώπων από τους παιδικούς σταθμούς και τον δήμο. Να καταργηθεί ως θεσμός.
5ον Να διεκδικηθούν από την δημοτική αρχή τα κονδύλια για τους μισθούς των εργαζομένων, την τροφοδοσία των πάγιων αναγκών των σταθμών και των δομών του δήμου που έκλεισαν ή θα κλείσουν.
Για αυτό πληρώνουμε φόρους και δημοτικά τέλη. Τα χρήματα αυτά ανήκουν σε όλους μας. Αν η δημοτική αρχή στο σύνολό της δεν είναι ικανή να το κάνει ας παραιτηθούν όλοι τους πριν να είναι αργά για αυτούς.
6ον Να πληρωθούν άμεσα όλοι οι απλήρωτοι συμβασιούχοι του δήμου. Άμεση ανανέωση όλων των σχέσεων εργασίας συμπεριλαμβανομένης της προϋπηρεσίας τους.
Να μονιμοποιηθούν όλοι - κανείς εργαζόμενος στον αέρα. Να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος. Να αναλάβουν οι ίδιοι την διαχείριση την λειτουργία και τον έλεγχο των υπηρεσιών όπου ανήκουν.
7ον Να επανακτήσουμε το κοινωνικό, δημόσιο και δωρεάν έργο και χαρακτήρα των υπηρεσιών του δήμου.
8ον Να φύγουν τώρα οι άρπαγες και κλέφτες διαχειριστές από τις ζωές μας
Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε 1η Φλεβάρη
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ € ΣΤΑ ΤΡΟΦΕΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΦΛΕΒΑΡΗ ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Καταγγέλλουμε την πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου Χαϊδαρίου για την πρωτοφανή εκβιαστική άσκηση εξουσίας στα δίκαια αιτήματα των γονέων Χαϊδαρίου. Καταγγέλλουμε επίσης όλους όσους με την στάση τους, εναποθέτουν για το μέλλον μια νέα ρύθμιση, πιο υποφερτή, των αυξήσεων αλλά και όσους θεωρούν ότι στο μέλλον θα πρέπει να πληρώσουμε τα τροφεία ως έχουν. Καταγγέλλουμε όλους αυτούς που ασκούν αυθαίρετες εκβιαστικές και λαοπλάνες μορφές προσέγγισης και εξουσίας στους πολίτες.
Έχουν αυταπάτες όσοι πιστεύουν ότι, από δω και στο εξής όλα θα κυλήσουν ομαλά. Η άρνηση μας μέρα με τη μέρα δυναμώνει με στόχο, να μην πληρώσουμε τροφεία για την άμεση κατάργηση τους.
Οι θέσεις μας για τα τμήματα και τις δομές του δήμου που έκλεισαν ή θα κλείσουν, για τους απολυμένους -απλήρωτους συμβασιούχους και τους εργαζόμενους. Οι προτάσεις μας για τα πρόσωπα που διαχειρίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια την δημόσια περιουσία μας και τι πρέπει να κάνουμε, είναι καθαρές.
Καλούμε τον Σύλλογο παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών Χαϊδαρίου να καλέσει άμεσα σε ανοιχτή γενική συνέλευση με την συμμετοχή των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς, ανεξαρτήτου ειδικότητας. Το θέμα δεν αφορά μόνο τους γονείς.
ΩΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ) προτείνουμε
Να πάρουμε ομόφωνη απόφαση, να μην πληρώσουμε ούτε ένα ευρώ το μήνα Φεβρουάριο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας
Να πάρουμε ομόφωνη απόφαση για άνοιγμα και έλενχο όλων όσων διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται τους τραπεζικούς λογαριασμούς των παιδικών σταθμών.
Να πάρουμε ομόφωνη απόφαση για αποκλεισμό της Μιλένιουμ (ως εμπλεκόμενη τράπεζα)
Να πάρουμε ομόφωνη απόφαση για διαδήλωση διαμαρτυρίας το συντομότερο.
ΚΑΛΕΣΜΑ
Η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στην Ρατσιστική και Φασιστική Απειλή (Κ.Ε.Ε.Ρ.Φ.Α.) ΗΜΑΘΙΑΣ και η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΥΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ 300 διοργανώνει συζήτηση – εκδήλωση την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011, στο Δημαρχείο Αλεξάνδρειας Ημαθίας, ώρα 5μμ. με θέμα: “Mετανάστες, οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της οικονομικής κρίσης».
Την εκδήλωση στήριζουν με τη συμμετοχή τους οι:
ΚΕΕΡΦΑ κέντρου Θεσσαλονίκης
ΚΕΕΡΦΑ Πέλλας
ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ –ΑΝΤΙΦΑΣΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΡΥΑΣ ΒΡΥΣΗΣ
Δημοτική Κίνηση «Λαϊκή Συσπείρωση Ρουμλουκιου»
Εργατικό Κέντρο Νάουσας
Κοινωνικό Στέκι Βέροιας «Μπαρούτι»
Σύνδεσμος Μεταναστών Ημαθίας
Hasta la Victoria Siempre
Επιτροπή Αγώνα Δυτ.Μακεδονίας & Ημαθίας ενάντια στα διόδια
Όσες συλλογικότητες θέλουν να στηρίξουν με τη συμμετοχή τους την εκδήλωση ας απαντήσουν στο μήνυμα ώστε να συμπληρωθεί ο κατάλογος των συμμετεχόντων.
Τηλ. επικοινωνίας: 6977915377 Τασούλα Μουσκεφτάρα