Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

«Φεμινιστικό» Πάσχα του 1915

Πριν εκατό χρόνια, το Πάσχα του 1915, δύο δασκάλες και η ειρηνοδίκης της φιλοπρόοδου κοινότητας Αγίας Παρασκευής Λέσβου παρακολούθησαν την ακολουθία της Μεγάλης Παρασκευής από τις θέσεις των ανδρών. Το γεγονός αυτό σκανδάλισε τους επιτρόπους της εκκλησίας, οι οποίοι προσπάθησαν να απομακρύνουν τις σουφραζέτες και έγινε θέμα στις τοπικές εφημερίδες.

Όπως έγραψε η εφημερίδα Σάλπιγξ, οι δασκάλες είχαν προγυμνάσει τις μαθήτριες του Παρθεναγωγείου για να ψάλουν τα εγκώμια σε τετραφωνία. Οι επίτροποι όμως της εκκλησίας τις διάταξαν «να κενώσωσι τα στασίδια, διότι τα χρειάζεται ο κόσμος», εννοώντας το ανδρικό εκκλησίασμα· συμπληρώνοντας ότι «δεν χρειαζόμεθα εδώ νεωτερισμούς!». Οι τρεις κυρίες δεν πτοήθηκαν, υπέδειξαν στους «επιτρόπους το παγκάριον, και να παρακινήσωσιν αυτούς εις την συνήθη της δεκαρολογίας ασχολίαν των». Για την πράξη των επιτρόπων διαμαρτυρήθηκαν κάτοικοι της κωμόπολης με δημοσίευση επιστολής στην εφημερίδα, όπου σημείωσαν επίσης ότι «δεν διορίσθησαν διά της ψήφου του λαού […] αλλά αγαδικώς και υποκρυφίως […] υπό δύο τριών ομοφρόνων αυτοίς δημογερόντων».

Οι επίτροποι απάντησαν από τις στήλες της εφημερίδας ότι «είθισται παρά τοις μικροίς χωρίοις, ένθα τα ήθη και τα έθιμα τηρούνται εν μεγάλη αυστηρότητι και δη εις τα μόλις εκ του βαρβάρου ζυγού απελευθερωθέντα τοιαύτα, να μη συγχρωτίζονται κατά τας Εκκλησιαστικάς ακολουθίας τοις γυναιξίν οι άνδρες».

Στον δημόσιο διάλογο παρενέβη και το συμβούλιο του «Παλλεσβιακού Δημοδιδασκαλικού Συνδέσμου». Ο Σύνδεσμος από την ίδρυσή του το 1908 είχε προοδευτικά χαρακτηριστικά. Ήταν υπέρ της δημοτικής γλώσσας, η λειτουργία του αναστάλθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και ανασυστάθηκε το 1912 με την απελευθέρωση της Λέσβου. Με επιστολή του, στην ίδια εφημερίδα, το Συμβούλιο εξέφρασε «την λύπην του προς την εν λόγω κωμόπολιν διά την διαγωγήν τινων των αρχόντων της» γιατί «λίαν απρεπώς συμπεριεφέρθησαν προς τας διδασκαλίσσας του Παρθεναγωγείου […] κατά την ημέραν της εκφοράς του Επιταφίου αλλά και κατά την νύκτα της αναστάσεως κοτζαμπασικώτατα τινές εξ αυτών διέταξαν και έθραυσαν τας θύρας του Σχολείου, έσχισαν τους χάρτας και τα όργανα τα διδακτικά, δι’ ων φωτίζονται τα τέκνα των και ετρομοκράτησαν τας ξένας δεσποινίδας, οίτινες παρέχουσιν αυτοίς την υψίστην των ευεργεσιών, την μόρφωσιν των θυγατέρων των».

Στην ίδια εφημερίδα εργάζεται, από τον Μάιο του 1914, ο Στράτης Μυριβήλης, όπου γράφει και χρονογραφήματα. Αφού διάβασε τις δημόσιες αντεγκλήσεις δημοσίευσε στις 5 Απριλίου 1915 το χρονογράφημά του «Τα πάθη σου Χριστέ», που δημοσιεύουμε στη συνέχεια.


tvxs

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου